Roerloos stil

 

 

 

drijvend in een bootje

op de stille waterplas

oefent mijn geest zich

in de herkenning van

de roerloze spiegeling

 

eenmaal op het water

drijvend, verdwijnt de

rimpeling van mijn

afkomst, de vaste

oever achter mij latend

 

hier ervaar ik alles tot

in de kern van mijn zijn

los van waar ik kwam

los van waar ik heen ga

centrum van rust

 

het is roerloos stil

aan de einder van

mijn gedachten, in

de opmaat naar een

voorwaartse rimpeling

 

adembenemende stilte, als

de nauwe doorgang van de

overgang is geweest, dan

verspreiden zich de rimpels

tot voorbij de einder, waar

 

ik nog nooit ben geweest