Jacob Bisschops

poëzie

Louis Couperus op een paspoortfoto

Kristalhelder

Zo loopt hij nu zo op het einde,
de heel oude vader, zonder doel
te lopen naar…, ja naar wat…

Zo zit hij nu zo op het einde,
de heel oude vader, hij wacht
verlangend naar wat geluksgevoel.

Wat hem nog rest is af en toe
een blik op waar vandaan of op
wat geleidelijk is voorbijgegaan.

Zo ligt hij nu zo op het einde,
de heel oude vader, iedere dag
is sluimerend wachten op… ja op wat…

Er is alleen nog maar staren naar,
zo gaat hij, het lange wachten moe

laat hij kristalhelder licht nu toe,
slaat de weg in naar…, ja, naar wat…

Gedicht in het kader van ons project Gedichten over Couperus en Den Haag