Jos de Vet

VREDE

 

Omwille van de wereldvrede

kocht ik een duif, een witte,

ik dacht: och ja, het helpt misschien

ik zag dat toch wel zitten

al heb ik van duiven geen verstand.

De koopman zei: “Hij is heel tam,

daar kun je op vertrouwen

en hij eet rustig van je hand”

Ik, altijd argeloos, had niet gezien

dat het dier een kromme snavel had

en een paar ferme klauwen

 

De vogelkoopman had gelijk:

ik miste al meteen twee halve vingers

en mijn linkerpink totaal

Ik werd bloedlink en zocht verhaal

Ik dacht: die rotkoopman, ik zal ‘m!

Maar die zei: “Hou je nou maar kalm.

De vredesduif was echt niet uit

op de vingers van je hand

maar enkel op een palm”

 

 

OPENING VAN ZAKEN

 

Man en paard? Oké,

ik noem ze met plezier:

de man heet Jos,

het paard heet Wladimir!

 

NOCTURNE

 

Soms in slapeloze nachten

overdenk ik mijn gedachten

alle zeven. Stuk voor stuk

poets ik ze op. Wat een geluk:

zeven parels op een rij

en allemaal alleen van mij

 

 

zomerzondag rond vier uur

in mijn tuin valt niets voor

geen blad of vogel is te horen

niets beweegt of hooguit amper

toch

een merel scharrelt wat

in de schaduw 

van een azalea

en 

EEN WORM STERFT

nu en hier

op deze zomerzondagmiddag

omstreeks vier uur

in de schaduw van een azalea

in mijn tuin

 

hij was een worm

ter waarde van

een paard

een mens

een merel

of een lindeboom

maar minder in tel

 

hij trof terloops de dood

op deze zomerzondagmiddag

ik ben de enige

die even aan hem denkt

 

---