INHOUD 
FRANJES EN RAFELS JOS DE VET
HOME
INHOUD POËZIE
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
KUNST
FOTOGRAFIE
BRABANTS
GELUIDSBESTANDEN

Print  Pagina

Jos de Vet

SOMS ZIT HET TEGEN

 

Gisteren flink mijn neus gestoten

doordat ik goed van vertrouwen was

en ook nog veertig maal gesnoten

omdat ik snotverkouwen was

 

 

 

TWIST

 

“Ik zie het nog voor me”

zei de oude zeeman

met de mahoniehouten poot:

“Er waren daar wel honderd haaien.

Ik brulde ‘Koest’ en ‘Hij is braaf’

om ze te paaien

maar het water werd snel rood,

zo rood als mijn bloed

Twee haaien vochten om mijn linkerbeen,

een derde zwom er ras mee heen

Vol hoon beet ik die twee nog toe:

‘Net goed! Net goed! Net goed!’”

 

 

 

HOGE BOMEN

 

“Luister”

fluisterde de linde

tegen de kastanje,

“de wind komt er aan:

dat wordt weer

ruisen geblazen”