|
|
|
gedichten
Trein
De man naast mij op de bank vertelt mij iets van leven en van dood ik vraag hem wat zijn bestemming is “de wereld is te klein voor mij de aardbol slechts een tekening” ik hoor hem niet een vertraging dient zich aan de warme stem huivert over het perron en doet de kraaien vliegen. Het geruis is voelbaar terwijl de man zijn zinnen zegt hoor ik de wissel knallen zodat de trein instapbaar wordt ik weet de juiste plek en blijf stokstijf staan de meute schuift zich naar mij toe en zwermt mij rondom dicht als de trein zijn laatste puffen hikt.
Ik kijk uit het raam en zie een vrouw naast de man op de bank ze spreken ogenschijnlijk van leven en van dood zij kijkt hem aan en lacht alsof ze hem begrijpt dan schuift de bank terug als de trein zich in beweging zet.
|