CuBra
PIETER BON
HOME
FOTO & KUNST
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS

 

 

Pieter Bon
3 gedichten uit zijn bundel
Alles moet anders (2003)



Verkeer

Meloenpitten van de ene
In de andere mond

Kussen is bijten
Weerzien wachten

Praten is in jezelf
Afscheid zwaaien

De stem het verlangen
Naar de volgende dag

 




Achter gelaten

Voorover gezeten in de rolstoel
Weet hij zichzelf met verkrampt gezicht
Maar net vooruit te krijgen

De vogel heeft eten voor een paar dagen
En zit de komende tijd op hem te wachten
In de leegte van de verstilde woning

 



Je ziet het aan de mensen

Windstilte in het kuuroord
Met op vijfhonderd meter van het hotel
De meest mooie boerenbuurtjes die je ooit hebt gezien
Waar je zo wilt wonen om in de tuin een vuurtje te stoken

Tegen de achtergrond liggen donkere bergen
Die rust geven aan het kerkhof even verderop
De Oost-Europese sfeer wordt heviger
Je ziet het aan de mensen, in hun trainingspak, rokend op bankjes

Hier begint de herfst terwijl hij nog niet mag beginnen
Maar de bladeren zijn al gekleurd
En de ochtend koud als in de winter
Geeft het oord iets eeuwigs
Altijd dezelfde mensen in altijd dezelfde situaties
Die leiden tot verhalen die geen verbazing wekken