|
|
|
gedichten
Oude Buisse Heide
Ik wacht op de stilte op het doven op het blad dat zonder bewegen aan zijn tak hangt en vraag mij af. Op mijn boskat fluwelen voeten in de beukenlaan lopend op zachte humus
luister ik. De wind zwijgt, zelfs de trekker met hooischudder glijdt geluidloos door mijn verte en zwiept stil het droge gras.
In de beukenlanen ontvang ik moszacht dit machtig bouwwerk van levende stilte van zonlicht in de kruinen en titsen licht op de grond als broodkruimels voor wie niet verdwalen wil.
Hulpeloos en angstig zwijgt de stadsfoon in mijn borstzak zo zonder bereik noch roept iemand mijn naam, galmt uh éé onder dit bladerdak, onder dit oude bosgewelf. Er is stilte en ik luister.
|