Robert
Proost
poëzie
Zon en maan
de maangod zond ra radio
die over zonnevlammen rond een kern draaiend oplaaiden
berichten richten op de zon
doch de zonnegod maande tot stilte
kraakhelder kil
wilde zonder ruis ongehinderd
kinderen onderwijzen
ach die wijzen
wezen loos naar sterren
die zij toch nooit konden bereiken
staren nog altijd wezenloos
de ruimte in
kom klief die koppen open
stop er in van goed en kwaad
baar die voeten, aard dat brein
wat moet dat moet
hooghartig heet
doorbreek de ruis ongehinderd
kinderen onderwijzen
wat weet het kind
wat ziet het
vindt het voelt het
ach die wijzen
laat ze loos naar sterren reiken
laat ze staren gun ze tijd
dat ze baren
dat ze lijken
op kinderen
|