ACHTENZESTIG

terwijl je met al je wetenschap

        (toch maar een povere korrel

        die de skarabee voortrolt)

over heuvels en dalen je zelf

het zicht beneemt

terwijl je bevangen door watje hebt meegemaakt

         (toch maar weinig te dragen

         in een rieten korf die water spuit)

over heuvels en dalen een ander

bestraffend toespreekt

gebeurt er iets in het kind al weer achtenzestig

jaren geleden

         dat zo omzichtig

         de wereld verkent

je breekt het af je verminkt het jouw beeld

van het verleden

er was iets anders

iets oninhaalbaars

          en mooi en geweldig

dat is verdwenen in je verbeelding

         (je kan het nauwelijks

         betasten)

         maar het bestaat nog

je kan het vermoeden

          (niet meer bewijzen)

je ziet het bijna

rondom je en toch op een afstand

          een grotere afstand

          bij het kreupelen van de jaren

verwazend en zich verwijdend

(1980)