Boshut
het
gekapitonneerde leven
met
vrienden die van je houden
in
de vorm van poes en kater
en
vogels die ’s ochtends op je wachten
maar
ook al die zwijgende bijstand
van
uitlopende twijgen
glanzende
knoppen –gedachten- nuancen
uit
hun voegen gebarsten
zo
vol is mijn nabijheid –
veel
rijker en voller dan in de steden
waar
de emoties van zoekende mensen
ongrijpbaar
onvindbaar aan je voorbijgaan
met
inbegrip van jezelf –
dat
omhulsel van tegenstrijdigheden
hier
vind je vastheid en rust
als
een organies gedeelte
van
al wat voorbijgaat en sterft
en
opmerkzaam de wereld beziet
in
een veelvoud van leven
(1990)
Uit de bundel 'het huis waar ik in woon'
De boshut van Sonja Prins
|