dat duurt maar voort

de mensen zijn zo aardig en zo leuk bedacht

niet ieders

eigenaardigheden

toch droom je elke nacht van moorden

en al die prettige en zachte dingen

die je ondervindt

zijn eensgezind

toch droom je elke nacht van moorden

je was er overheen het was voorbij

die helse tijd

van angst en pijn

toch droom je enzovoort en enzovoort

nog in de ouderdom

en blijde eenzaamheid

na ’t lezen van een krant

het zien van een bericht een dokument

droom je nog elke nacht

van pijniging en moord

niet op jouzelf (hoewel je vlucht)

maar op de dieren, kinderen, bomen

die weerloos zijn en zo

vernietigd worden

daar droom je van na een tv-bericht

of krant of overzicht

van al die moorden

(1990)
Uit de bundel 'Het huis waar ik in woon'