GEDICHTEN SONJA PRINS

HOME
AUTEURS
POEZIE

Sonja Prins

CuBra

 

 

 

 

 

Het lege uniform

 

wie niemand

in de vezels van het menselijk bestaan

 

kan nooit weemoedig zijn

of droef

 

bedroefd met echte droefheid

als een zomerbui

vol warme regen

 

wie niemand binden kan

en daarom eenzaam gaat

de lange weg

 

is noch de een

(noch vrouw of man os mens)

alleen een tussenvorm

 

dat komt het meest

bij mannen voor

een lege vorm droog van struktuur

 

in uniform

meestal een oficier

 

of hieromtrent

 

(1981)