Onvatbaar

(denkend aan Presser)

hij lacht met de ene helft van zijn gezicht

omdat hij bleef leven

kunnen wij praten met deze onwerkelijkheid

zijn gezicht is dik en gezond maar zijn jonge vrouw

verdween ging dood werd vermoord

kunnen wij praten en hem zien

de man die bleef leven

kunnen wij praten en in onze mond

de woorden voelen ik hoorde ogen

de stemmen als ronde schijven

kunnen wij praten en zo aan de tafel

onze gedachten glijden langs

een donkere heuvel

o dat ik

zij stonden met de blinddoek

zij schreeuwden

hoor je

hoor je dat allemaal

een donkere stem als de bliksem

en de grond wordt gespleten

hij lacht met de ene helft van zijn gezicht

zijn jonge vrouw zou nu niet jong zijn

zij liep met kleine passen

(1954)