Teun
Akkermans (1982): een veelzijdige achtergrond in opleidingen als
journalistiek, Japankunde en taalkunde, maar nog steeds op zoek naar
de juiste plek. Hij is altijd geïnteresseerd geweest in taal, maar
raakte pas echt in de greep van poëzie, toen hij de gedichten van
Charles Bukowski las. Tot die tijd had hij poëzie altijd beschouwd
als iets voor een exclusief clubje van bleekhuidige koorjongens, die
het leven romantisch beschreven, maar er zelf weinig van begrepen.
De rauwe, humoristische stijl van Bukowski raakte hem omdat het echt
was, ongebonden aan schoolregeltjes en niet elitair. Al dichtend
heeft hij er oprecht lol in om met taal te spelen, maar er niet mee
te pronken. Als hij niets kan overbrengen met een gedicht, heeft
hij naar zijn mening gefaald. Dat dichten ook een therapeutische
waarde heeft, is een aangename bijkomstigheid.
Teun
Akkermans (1982): een veelzijdige achtergrond in opleidingen als
journalistiek, Japankunde en taalkunde, maar nog steeds op zoek naar
de juiste plek. Hij is altijd geïnteresseerd geweest in taal, maar
raakte pas echt in de greep van poëzie, toen hij de gedichten van
Charles Bukowski las. Tot die tijd had hij poëzie altijd beschouwd
als iets voor een exclusief clubje van bleekhuidige koorjongens, die
het leven romantisch beschreven, maar er zelf weinig van begrepen.
De rauwe, humoristische stijl van Bukowski raakte hem omdat het echt
was, ongebonden aan schoolregeltjes en niet elitair. Al dichtend
heeft hij er oprecht lol in om met taal te spelen, maar er niet mee
te pronken. Als hij niets kan overbrengen met een gedicht, heeft
hij naar zijn mening gefaald. Dat dichten ook een therapeutische
waarde heeft, is een aangename bijkomstigheid.