CUBRA

INHOUD TON LINDEN

HOME

POËZIE

AUTEURS

TEKSTEN

BRABANTS

AUDIO

Illustratie: Elliott Banfield

De pagina's van de Campusdichter zijn totstandgekomen in samenwerking met de Faculteit Communicatie en Cultuur van de Universiteit van Tilburg / Tilburg University

 


 

Bij het afscheid van Robert Hijmans

 

 

hij heeft mogen spelen

jaar na jaar;

met een kwistig gebaar

heeft hij geen kleine kamertjes

maar complete gebouwen gestrooid

en nu

nu lijkt het

alsof hij afscheid neemt

 

hij heeft de dierentuin nog gekend, mevrouw

de katholieke hogeschool nog gekend, meneer

grond geruild in de Warande

zelfs kooien gebouwd voor apen, ratten en duiven

voor psychologen

dat waren nog eens tijden, meneer, mevrouw;

en nu

nu lijkt het

alsof hij afscheid neemt

 

een man met een hart

een hart waarmee hij denkt

omdat je ook moet weten

waarom je bouwt;

emotie is bouwen voor hem

het hoofd in de wolken

en de voeten in de grond

en nu

nu lijkt het

alsof hij afscheid neemt

 

het is waar:

hij gaat weg

de bouwkeet, de laarzen

de geur van cement, ook de helm

waren al verdwenen achter notities

de laatste bouwer gaat weg;

een plantsoen blijft

dat zijn naam draagt

en nu

nu lijkt het

alsof hij afscheid neemt

 

maar wie neemt nu afscheid van zijn kinderen

omdat hij jarig is, omdat hij ouder wordt,

met pensioen gaat

dat kun je geen afscheid noemen

en wij,

wij die achterblijven

blijven steeds omhuld door zijn aanwezigheid

bewegen ons in zijn ruimhartigheid

en dat kun je geen afscheid noemen

zijn ziel heeft hier een plek gevonden

zo kunnen we

- als we dat willen –

onze hand leggen op zijn bestaan

en al wandelend over zijn Esplanade

hem blijvend ontmoeten


 

                                                            Ton Linden - 2007