alumnus-2
’t leven
stroomt
als je
afscheid neemt
achterwaarts de wereld in
raadsels
in het vroege
ochtendlicht vragen dagelijks
om te
verdwalen in mist en
verleden
tijd
steeds
weer vertrek je
leg je
het eerdere leven af
al die
jaren
als een
aanloop;
maar dan
hoor je
- als
een fluisteren -
gaandeweg en
onzeker:
nu nog niet
studie
tijdens jouw colleges
luister ik
en als ik niet beweeg
als ik geen geluid maak
bij het zitten, het opstaan
het ademen ook
dan wordt het niet erger
erger dan het ooit zou kunnen zijn
jij wekt in mij het verlangen
om onwetend te zijn
en te koesteren
een handjevol
meer niet
van mij
Ton Linden - 2007
