CUBRA

INHOUD WILMA ROBBEN
HOME 
POËZIE
KUNST
FOTOGRAFIE
TEKSTEN
AUTEURS
AUDIO
BRABANTS
SPECIAAL

print pagina

Wilma Robben - 5 Gedichten uit 'Instinct'


 

Hondje (2)

 

Hondje heet Pampus

kregen we er gratis bij

zijn naam

veel eer doet hij hem

niet aan


 

 

Jas

 

Om te flaneren

te beschermen tegen kou

te beschutten tegen regen

te kleden voor de rouw

in je zakken zou ik stoppen

alles wat ik nodig heb

papier, een pen

een foto, een stem én

een mobieltje

niemand die het ziet

liefst zou ik in je willen wonen

je nooit meer uitdoen


 

 

Wind

 

Wind waait wakker

blaast kreukels uit wangen

strijkt kraaienpootjes glad

zodat ogen ‘t licht beter vangen

morgen ga ik weer op pad

met een stralend gezicht

de wind is mijn vriend

mijn facelift


 

 

Instinct

 

Hondje hobbelt over het bospad

oren flipflappen omhoog

stompje staart doet dapper mee

kreeg hij mee van vaders soort

driekwart hoge dribbelpoten

snor en ruige baard, heeft hij

van zijn moeder

de lieve bastaard.

Hij kijkt naar rechts

dan naar links

instincten

midden op de weg

poot omhoog

kopje scheef

een loopse teef

misschien

antennes uit

klaar voor de jacht

in zijn neus een spoor van

fazant, konijn of muis

wellicht.

Opgewonden zoeft hij voort

driftig

snuit aan de grond.

Het maïsveld is zijn jachtgebied

een hectare groot

het gangenstelsel keurig recht

door machines aangelegd

hondje zigzagt verder -

het laatste wat je hoort is ruis.

Uren later komt hondje

uitgeraasd

beetje verfomfaaid

vrolijk kwispelend

gewoon

weer thuis.


 

 

Hondje (1)

 

Hondje

is een schatje

altijd even trouw

zit hij op zijn matje

te wachten

op jou