Wilma Robben - 9 nieuwe gedichten

 

Revanche

 

‘t Klom

huizenhoog

duikelde

omlaag

in een vlaag had de wind

het te grazen

nu kruipt het over grond

slingerend rond

op weg

naar nieuwe steun

negeert pergola

poort en heg

totdat ‘t

hem

heeft te pakken.

Onstuitbare groei

windende stengels

eerst de stam

dan de takken,

in een wurgende greep

heeft klimop

de wind

bijna

te pakken…

 

Blij

Als favoriete

clubje scoort

is ie toch zo blij

’t is alleen

zo sneu -

hij

voor tv

blij

in z’n uppie

dat niemand

behalve ik

zijn vreugde

hoort

 

Tafel

Onze tafel

van arduin

is heel muzikaal

als je ’m met een

doekje wrijft

zingt hij

een verhaal

van

toen hij nog

een berg was

en

erg

kolossaal…

 

 

Het L-en gedicht

Een L zag

het licht

en dacht

nogal licht

dat L-en zich

willen profileren

je staat er niet bij stil

maar bij de uitspraak van de L moet

de tong behoorlijk kunnen rouleren

woorden als

liederlijk

en

ladderzat

- het zal je maar

gebeuren -

lopen minder lekker

naarmate L-en

lijken te zwellen

en met een dikke tong

niet meer zijn te

produceren

 

Luchttransport

De vogel haalt

de vogel brengt

vandaag

een grote noot

hij lag daar

op een steen

met open bast

in twee helften

uiteen

naakt

klaar voor

consumptie

tenminste…

dat was wat ik dacht

na al die

kersen

aardbeien

en appelen

die de vogels

uit onze tuin

eerder al

driftig pikkend

hadden

opgepeuzeld

 

 

Herfst

De straat kleurt oranje

van het afgevallen blad

deur voor deur

hebben de bomen

het gehad

 

 

Synchroon

Je zit loom

lekker sloom

op een terras

 

komt er iemand

zou toch kunnen

op je af

 

je neemt ‘n slok

kijkt weer op

ontmoet een blik

 

die verdwijnt

en je denkt

wel verhip

 

spiegelbeeld

synchroon

dagdroom

 

Mei

De nachten koud

de dagen warm

kristallen

tintelen over je arm

transparante ijle lucht

vluchtige vlagen schaduwlicht

verfrissende koelte op je huid

adem in

adem uit

lentezon

als ’n verwarming

ingesteld op aangenaam

draai hem heel ver open

graag -

en

ik ontdooi

laag

voor laag

 

Ventilator

Het zoemen van de ventilator

stemt me heel te vree

sonoor geluid

huidstrelende bries

nooit gedacht

dat het verplaatsen van lucht

zo’n weldaad

kon zijn

---