Mijn mooiste kinderboek is Alleen op de wereld van Hector Malot. Ik heb het niet meer en zou het graag willen hebben. Ik heb het thuis zitten lezen, met tranen in de ogen. Over dat aapje, die honden en dat mannetje dat zo alleen was. Ik denk dat ik 10 jaar was toen ik het las, maar natuurlijk las ik ook de Engelbewaarder van de Fraters van de Gasthuisstraat en later de Gouden Wiek en Arendsoog en Pim Pandoor en Puk en Muk . Ja ik ben echt gevormd in die tijd, kapelaans, pastoors, noem ze maar op. 

Ik had als 12-jarige een innig contact met een dame van de Tilburgsche Courant, ik meen tante Clara. Zij spoorde kinderen aan om te schrijven. Dus ik niet al te lui onder het pseudoniem van "De wekker" regelmatig stukjes schrijven voor de kinderpagina van de T.C. (Tegenwoordig schrijf ik onder het pseudoniem Robini.)

Wat een tijd, wat een herinneringen.

Maar ALLEEN OP DE WERELD  was het echt voor mij. Net als de film Marcelino Brood en Wijn in de Oude schouwburg op de Heuvel; janken mijnheer janken.

En desondanks ben ik goed terecht gekomen; misschien wel daarom: jeugdcentrale Wiek, welpen, verkenners. Ik heb het allemaal gehad.

Ik sluit maar af want anders moet ik weer janken.

2