Het mooiste jeugdboek...

Toen ik jong was, was elk nieuw boek dat ik las, het allermooiste. Op zondagmorgen liep ik - altijd onderweg belaagd door een keffend en hielenbijtend keeshondje dat uit de in mijn herinnering altijd openstaande deur van een huis te voorschijn kwam als ik naderde - naar de uitleenbibliotheek van een andere parochie dan de onze, want uit die van ons had ik alle boeken inmiddels gelezen. In de bibliotheek mocht ik zelf zoeken - in tegenstelling tot gewone kinderen die minder lazen, en voor wie de bibliothecaris zelf boeken te voorschijn haalde. Ik nam zoveel boeken mee als ik dragen kon en mee kreeg. Terug naar huis, langs de keeshellehond, en de rest van de zondag was ik onder de pannen.
Zo las ik alle boeken van Karl May die zij hadden, en de vrijwel complete Jules Verne. Pim Pandoer. En meters cowboyboeken. Wat het mooiste jeugdboek was, weet je pas heel veel later. Dat ontdek je doordat je ze niet blijkt te vergeten. Naarmate je ouder wordt, ontdek je je eigen geschiedenis steeds meer. Ik begrijp steeds beter waardoor ik
geworden ben die ik ben.
De boeken die mij het meest beïnvloed hebben, zijn 'de boeken van De Blauwe'. Zó heb ik ze mij altijd herinnerd. Ze gingen over De Blauwe, een halfbloed Indiaan die van alles meemaakte waarvan ik mij eigenlijk alleen herinner dat hij eenzaam was, en door iedereen in de steek gelaten, dat hij helemaal alleen in de woestijn en tussen de rotsen zat, met pijn in zijn lijf. Geen idee hoe het allemaal zo gekomen was, geen idee ook hoe het weer
goed gekomen is. In één deel stierf hij echt, geloof ik. Dat zal mij helemaal niet bevallen zijn.
Hoe hebben ze mij beïnvloed? In mijn levensgevoel. In het centrale idee van desnoods alleen te staan, maar in elk geval het goede gedaan te hebben. De boeken hebben bijgedragen tot mijn geweten. Ik zou ze graag nog eens herlezen uit nieuwsgierigheid naar mijn jonge zelf. Ik ben ook benieuwd of ik ze nu nog draaglijk zou vinden - vermoedelijk niet.
Onlangs kwam ik erachter - via het onvolprezen Internet - dat het hier ging om een reeks boeken van Luke Allan, pseudoniem voor William Lacey Amy. Amy schreef de boeken rond de jaren twintig van de vorige eeuw. Ik las ze rond 1956, waaruit we minstens kunnen concluderen dat de leesbibliotheek die ik bezocht, zuinig was op zijn boeken. Blue Pete, halfbreed. The return of Blue Pete. Geen idee wie ze vertaalde of bij welke uitgeverij ze in Nederland verschenen. Ik heb ze ook nooit meer terug gezien - hoewel u begrijpt dat ik op elke rommelmarkt toch weer even kijk.

Naschrift van de redactie:

Ìn het Lectuur-repertorium van 1968 troffen wij de volgende titellijst aan:

De Blauwe als spoorzoeker Blue Pete: Indian Scout)

De Blauwe helpt zichzelf (Blue Pete: Rebel)

De baluwe in doodsgevaar (Blue Pete, halfbreed)

De Blauwe in tweestrijd (Blue Pete's dilemma)

De Blauwe vogelvrij verklaard (Blue Pete: Outlaw)

De Blauwe werkt alleen (Blue Pete Works Alone)

Terugkeer van de Blauwe (The Return of Blue Pete)

Wraak van de Blauwe (The Vengeance of Blue Pete)

De Nederlandse vertalingen verschenen in 1953 en 1954 bij uitgeverij De Combinatie in Rotterdam.