LIEDTEKSTEN UIT

DE TILBURGSE REVUE

  Nostalgie in Tivoli

D’n ouwe Heuvel

Refrein

Ik heb d’n Heuvel nog gekend in vroeger jaren:

Rode klinkers, kinderköpkes en het groen

Van ranke bomen die het knusse plein omzoomden,

Zonen van d’n ouwe lind in goeie doen.

Galant, charmant parmatig hart in’t Hart van Brabant

Onvervalst, geen schone schijn of tierelantijn.

Als Amsterdam of zelfs Parijs die Heuvel hadden

Zou’n ze toch nog maar een heel klein Tilburg zijn.

’k Weet warempel goed hoe het vroeger was:

We dronken vaak een glas

Op ‘t Looiersbeursterras.

Waarde soms een week niet goed bij kas

Nam je maar een borrel aan de toog bij Kras.

In hotel Riche ging de hele fine-fleurig aan de zwier:

Daar kwaamde niet gauw binnen want daar ha’n ze ‘ne portier

Nu zitten jong en oud in massa in de zon

Maar het is er toch maar kil op die terrassen van beton.

Heuvelplein ge waart gedistingeerd

Wel oud, nogal verweerd

Maar sjiek en gesoigneerd

Iedereen heb jij gefascineerd

Maar, helaas, ze hebben jou, gerestaureerd

Hotel Modern, de buskiosk, d’n Ouwe Metropool;

De kerststal mee d’n engel in een vlammend aureool

‘t plantsoen rond Willem II z’n beeld, d’n ambiance, de sfeer;

’t is alles zonder slag of stoot verkwanseld aan’t verkeer.