INHOUD FEEST
INHOUD LEED
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS
SPECIAAL

Print pagina

De feesten en partijen van vroeger
Stuur ons uw verhaal: leed@brabantsdagblad.nl

 

 

De pot op

Ed Schilders

 

Brabant heeft geen volkslied, daar was al veel over te doen, maar Schijndel wel. Marianne Dinsbach stuurde ons de complete tekst, en daarvan gaat het refrein als volgt:

’t Skonste plekske van hil de wirreld is

Da is ’t landskap wor iedereen zo gruts op is

En wilde wete, wor of ge da veine kant

Dan kom mar nor Skendel, de parel van ons land.

Ook Tilburg heeft een officieus en dus echt volkslied dat nog velen kunnen meezingen:

’k Zie oe daor zo gèère ligge

Tilburg wor’k geboore ben…

Wie kent het volkslied (al dan niet officieel) van nog andere Brabantse gemeenten?

Uit een paar inzendingen krijg ik de indruk dat er op feesten en partijen ook vaak hard gelachen is om enigszins scabreuze teksten. Noud de Bont schrijft hoe zijn moeder wel eens een Duitstalige act opvoerde waarbij ze met een ijzeren kan vol water onder de feesttafel ging zitten. ‘Ze begint te kermen, ze laat horen dat ze zo Schmerzen im Bauch heeft. Intussen blaast en proest ze in die kan om het idee te geven van iemand die aan de diarree is en winden laat. Dit was altijd grote hilariteit, vooral bij hen die dit voor de eerste keer hoorden.’ Martin en Mieke van de Ven stuurden de tekst Ode aan de pot, uit de tijd dat nachtspiegels nog gewoon waren. Een van de coupletten gaat zo:

En dan, mijn pot, wat was er niet in jou verscholen?

Van alles hebt gij meegemaakt, niets werd voor jou verholen

Jij zag wat niemand zag, want armen en ook rijken

Lieten jou, o edele pot, hun achterdeel bekijken.

En wat ook blijkt: zingen is gezond. De moeder van Noud de Bont zong tot haar tachtigste met genoegen het lied ‘Het wijntje van Bordeaux’. Op de gouden bruiloft van haar grootouders zag W. Heefer-van de Molengraft een oudtante op tafel springen ‘en ze zong een guitig liedje over zwaaiende rokskes, waarbij ze de daad bij het woord voegde’. Die oudtante is 104 jaar geworden! Op de negentigste verjaardag van haar moeder hield Marga Becker-van Diepen een voordracht uit moeders jeugd over de zigeunerin Preciosa: ‘Het leuke hierbij was dat twee schoolvriendinnen van moeder ook op het feest waren, en dat je hen gedeelten van de voordracht zachtjes zag meezeggen.’

Al deze teksten staan volledig op de website.