INHOUD FEEST
INHOUD LEED
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS
SPECIAAL

Print pagina

De feesten en partijen van vroeger


Stuur uw bijdrage aan: leed@brabantsdagblad.nl

Ingezonden door: Anny Staps-Leenhouwers

Gouden kloosterfeest van zuster Rembertha (Drie zusters)

 

Drie zusjes zijn wij

En alle drie in het klooster

Eens was ons leven vrij

Nu gaat het volgens rooster

Wij zingen mee in het koor

En bidden rozenhoedjes

En doen ons kloosterwerk

Met innig vrome snoetjes

 

REFREIN

Ver zijn we gevloden

Van dans en muziek

Dat aardse gepeupel

Dat maakt je ziek

En dan al die mannen

Daarvan word je dol

Nu brengt er geen een meer

Ons hoofd op hol

 

Assunta is mijn naam

Voorheen toen was ik Ila

Ik kan zingen zonder faam

En dansen als de weerga

Dat nachtelijk gefuif

Dat kan me nog berouwen

Had het nog lang geduurd

Ik had wel kunnen trouwen

 

Vroeger was ik Zus

Nu ben ik Kusmedoora

Ik werk nu in de tuin

Verzorg de schone flora

Ik denk dikwijls nog terug

Aan al die lieve bloemen

Die ik vroeger wel eens kreeg

Maar ik zal geen namen noemen

 

Vroeger was ik Corry

Nu ben ik Scharlagata

Ik boen de reftervloer

Met persil-imi-ata

Ik open graag de deur

Dat zal ik niet verleren

Maar ik schenk nu enkel thee

Voor geestelijke Heren

 

Onze oudste broeder Piet

Is een flinke Missionaris

Gelukkig dat het met ons

Ook geestelijk zover klaar is

De Pij bevalt ons goed

Het kapje staat heel netjes

Ver zijn we afgedwaald

Van al die aardse pretjes

 

Het kloosterklokje luidt

Kom zusjes mee naar binnen

De kloosterregel luidt

à la minute beginnen

Wij scharen ons in queue

Bij al de lieve zusjes

Met weemoed in het hart

Naar lang vervlogen kusjes


Bij het gouden kloosterjubileum van zuster Rembertha (tante Mien) in 1952, werd bijgaand liedje gezongen door 3 nichtjes verkleed als 3 nonnetjes.

Met heel de familie Leenhouwers gingen we met de trein naar Den Haag. Een gedeelte van de familie uit Helmond, het andere uit Tilburg. We zaten heel ruim op plaatsen gereserveerd voor de familie Leenhouwers. Dat stond op het raam van onze coupé.

In het klooster werden de drie "zustertjes" heel goed ontvangen en elk van de zusjes kreeg een eigen zuster toegewezen die zou helpen met de kloosterkleren aan te trekken.

Het halve klooster kwam luisteren naar ons liedje, maar vóór het uit was was de grootste toeloop alweer verdwenen. Er was nog niet één zuster over om onze eigen kleren weer aan te doen.

Dus het liedje viel niet zo in de smaak!

We hebben met heel de familie 's-middags in de kloostertuin staan te zingen in Den Haag "0 Koning van Tilburg zo groot en zo goed". Waarop de eerwaarde moeder zei: "Je kunt wel zien dat jullie zo'n fijne familie zijn".

Zo was het weer een beetje goedgemaakt.

A. Staps-Leenhouwers

NB: Een variatie op deze tekst is ook te vinden in het boek 'Liederen en dansen uit de Kempen' van Harrie Franken, onder de titel 'Drie nonnekes zijn wij'. Daarin staat ook het notenschrift van de melodie.