Joechheisa tsjiengboem

Ed Schilders

Vorige week besprak ik drie vragen van lezers, en alle drie werden ze zo uitgebreid beantwoord dat we ons vandaag beperken tot de vraag van Harrie van de Ven. Het door hem gezochte ‘Snijderslied’ blijkt een internationaal bekend lied te zijn dat over het jaarfeest gaat van het gilde der kleermakers. Tekst en muziek staan in het boek ‘Liederen en dansen uit de Kempen’ van Harrie Franken, maar er zijn ook buiten de Kempen veel varianten in omloop. Tot op Curaçao toe.

Blijkbaar zijn de kleermakers aan het potverteren (ter gelegenheid van de kermis), maar alles wat ze doen of meemaken is nog kleiner dan Madurodam. Eten: Toen aten ze meej taachetig, jao aacht keer aacht en taachetig, van êen gebakken mug. En drinken: Toen dronken ze meej taachetig uit êene vingerhoed. Zo klein zijn de snijders dat ze met z’n allen kunnen dansen ‘op het blad van ene kaart’. Als ze na het feest thuiskomen zit de voordeur nog op slot ook, maar dat is uiteraard geen probleem: Toen kroope ze meej taachetig dur ’t sleutelgat in hèùs. Zo zong Jo Hoogendoorn dit lied vaak, en hij geeft als refrein de mooie nonsensregels: Wiede-wiede-wiet de gèètebok/ Mèk-mèk-mèk d’n snijer/ Joecheisasa, joecheisasa/ Zoem-zoem laot de nòlde sèùze. Jo Ruijzenaars zong echter: Joechheisa, tsjiengboem. En Erica van der Heijden: Joe-hei-sa-sa, sning-snoeng,/ laat de naalden suizen.

Uit de inzendingen blijkt dat dit feestlied via het katholiek onderwijs bekend is gebleven. Van der Heijden leerde het in ‘klas drie’, niet van haar ‘juf’, maar van ‘de inspecteur’ zelve. Ze zingt het nog regelmatig, net als Wiel Snijders (‘zachtjes, want vals’). Ook Jo Ruijzenaars (Tilburg), Wiel Snijders (Oisterwijk), en Piet Hoskens (Goirle) leerden het op de lagere school. Gerard de Croon leerde van frater Johan op de Mulo zelfs een Duitse versie, en die vond hij op het internet terug, samen met een Engelse variant. Daarin zijn er geen 80 snijders maar 90, en dat komt weer overeen met een Nederlandstalige uitvoering die de heer Stutvoet optekende van de langspeelplaat ‘Vanwaar komt ons de koele wijn’ van Cobi Schreyer-Waag. Het ‘Snijderslied’ wordt zelfs op de Antillen gezongen, zo schreven M. Senden en Erik Adang. De Curaçaose groep Serenade heeft het opgenomen op haar tweede cd onder de titel ‘Kermis bij de snijders’. In het cd-boekje staat uitdrukkelijk dat dit liedje op Curaçao werd geïntroduceerd door de fraters van Tilburg. Senden: ‘Die hebben, net als veel andere congregaties, op hun eigen wijze veel bijgedragen aan het onderwijs op de benedenwindse eilanden.’