Bevrijdingskind - nieuwe musical in Den Bosch tijdens de bevrijdingsdagen

Ed Schilders

Vorige week besprak ik een paar oorlogsliedjes met als onderwerp de relatie tussen Nederlandse vrouwen en soldaten, zowel Duitsers als bevrijders. Sommige van die liedjes zijn zeer cru, en zelfs als ze dat niet zijn, zijn ze voor velen toch steeds weer aangrijpend. Want Trees mag dan een Canadees gehad hebben, wat is het om een kind te zijn van Trees zonder te weten wie die Canadees is?

Het zoeken naar de onbekende oorlogsvader staat centraal in de musical ‘Bevrijdingskind’, die vanaf 21 april zestienmaal wordt opgevoerd in het Theater aan de Parade in Den Bosch, ter gelegenheid van de zestigjarige bevrijding van Nederland. De musical is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een meisje, Hannie genaamd, uit Den Bosch. Ze ontdekt dat haar oudere zus in werkelijkheid haar moeder is. Haar moeizame zoektocht naar haar vader, een bevrijder, is door de schrijver Bart de Groof in een dertigtal liedjes gestalte gegeven, verspreid over de zestig jaren die verstreken zijn. De teksten die De Groof me liet lezen, zijn weliswaar zeer direct maar tegelijk zeer integer. De Groof oordeelt of veroordeelt niet, hij vraagt om begrip, hij geeft menselijkheid. Ook in een lied als ‘Dansen met de Duitsers’, gezongen door Lisa, de moeder van Greet, die een relatie heeft met een Duitse officier. Lisa verzucht: Ik ben geen zeur, maar ik heb het niet getroffen./ Springt er nog iemand voor mij in de bres?/ Mijn man is dood en Greet danst met de moffen./ Lohengrin is haar vaste adres. (Lohengrin was in Den Bosch een sociëteit voor Duitsers.)

Dan komen de bevrijders. De vader van Hannie zingt over een van hen, Jimmy: Tijdelijk in Den Bosch gelegerd,/ ‘Gelegerd’ in mijn dochters bed./ De Bevrijder die onze trots belegert/ Boden wij te laat verzet. Met als gevolg: Na vier jaar vliegtuigen en kanonnen/ En soms op straat een executie/ Is de ellende opnieuw begonnen/ Met een familierevolutie.

‘Ik wil aantonen’, zei Bart de Groof, ‘dat de gevolgen van een oorlog generaties lang doorsijpelen.’ De musical is geen aanklacht maar wel een klaagzang. De Groof: ‘Het verhaal van Hannie en Greet gebeurt nog steeds, elke dag, overal ter wereld.’ Eén regel uit de musical zegt het misschien het best: ‘Maar kuur het niet op de kinderen uit!’ Ik ga kijken en luisteren, en waarschijnlijk ook wel een traantje wegpinken.

Informatie over de uitvoeringen vindt u op www.bevrijdingskind.nl. Op www.bevrijdingskinderen.nl hebben die kinderen hun eigen stem. Uw herinneringen aan het bovenstaande kunt u inzenden per post of via leed@brabantsdagblad.nl