De
feesten en partijen van vroeger
Stuur uw bijdrage aan: leed@brabantsdagblad.nl
Snotgootje
Ed
Schilders
Van
een oud-militair van 85 hoorde Paul Spapens de eerste twee regels van een
gedicht:
Elk
kind dat op aarde zijn intrede doet
Krijgt
een engel mee ten geleide…
Het
enige wat verder bekend was over de inhoud, was dat de engel bij de
pasgeborene zijn vingertop tussen neus en bovenlip houdt, waarvan dan een
indruk achterblijft. Toen ik de vraag hier stelde, merkte ik al op dat het
dus ook over het zogenaamde ‘snotgootje’ gaat. Toen de vraag naar de
rest van het vers niet beantwoord werd, heb ik hem voorgelegd aan een
gezelschap dat zich De Navorser noemt, waaraan je, als je lid bent, via
het internet vragen kunt stellen. Het gezochte vers kwam daarmee niet
boven water, maar wel enige interessante gegevens. Zo meldde Frans
Collignon dat sommige edelpaarden, arabier genaamd, soms een deuk in een
van de halsspieren hebben. Volgens de overlevering zou dit adellijke
kenmerk de vingerafdruk van Mohammed zijn.
Ook
Jacques Klöters is lid van de Navorser-groep, en hij pikte de vraag op in
zijn radioprogramma De Sandwich. En dat had resultaat. Het gedicht heet
‘Het Deukje’ en na de twee openingsregels gaat het als volgt verder:
Al
is die (engel) onzichtbaar, zijn plicht kent hij goed
Hij
was het die ook U hier verbeidde
Als
welkomstgroet geeft hij het kleintje een kus
Op het voorhoofd, de oogjes de handen
Op
schattige voetjes en bidt dan meteen
Dat
het eens in de hemel belande
En
kust hij het romige mondje dan teer
Geen
moedertje zelf doet het zachter
Dan
legt hij zijn vingers er even op neer
En
laat zo een deukje er achter
Vlak
onder het neusje juist boven de mond
Wordt
het deukje voor het leven gelaten
Als
de engel het geeft zegt hij zachtkens daarbij:
‘Houd
het mondje toe, niet te veel praten!’
De
schrijfster heet mevrouw Olifant-Schach, over wie ik verder niets heb
kunnen achterhalen. Het slot vind ik nogal flauw (een luisteraar van
Klöters werd er zelfs heel boos om). Een mooiere verklaring vond ik op
een Engelse website. Nieuwgeboren kindjes kennen, zo wil de overlevering,
de ‘geheimen van de hemel’. De engel legt de vinger op om te voorkomen
dat het kindje die geheimen aan de mensen doorvertelt. En wat ik me toen
pas realiseerde: misschien is dus het bekende handgebaar als we ‘sssssst!’
fluisteren daarvan afkomstig?
Een
heel aparte vraag kreeg ik van mevrouw A.G. van Pinxteren-Mommers uit Den
Bosch. Haar broer zat op school bij de fraters van Tilburg en kreeg daar
aardrijkskundeles in liedvorm! De wateren en bergen van Azië leerde hij
als volgt opdreunen:
Ob,
Jenissei, Lena, Hoangho
Jantsekiang,
Ganges en Indus
Eufraat
en Tigris, Aralmeer
Baikalmeer,
Himalaya, Mount Everest, Altai.
Wie
kent nog meer van zulke ‘lesliedjes’? Vragen, antwoorden en
feestteksten kunt u inzenden per post of via leed@brabantsdagblad.nl.
|