|
De
feesten en partijen van vroeger De Ridder - Vraag van Corry Mink, Antwoord van Wim van de Wouw Toen
graaf Roodbaard lof zij hem Zijn
tocht deed naar Jeruzalem Zag
men een Christen heer in nood Die
vond vele stenen en weinig brood Zo
menig ridder was bekeerd Had
hij zelfs het pimpelen afgeleerd Zo
trok men door een ongastvrij oord Berg
op berg af met moeite voort Als
men zijn leven wouw behouwen Moest
men maar zien zich voort te sjouwen Als
hij dan eenzaam aan de staart Van
het leger voortsjokt met zijn paard Daar
komen plotseling in een draf Wel
vijftig Turken op hem af Ze
richten,en een brede vlucht Van
pijlen snorren door de lucht Dit
bracht de graaf niet van zijn slag En
hij liet of deed hij het voor de grap Liet
hij zijn schild met pijlen prikken En
spotte met die Turkse mikken Plots
komt een Turk op snuivend ros Met
kromme sabel op hem los Het
bloed des ridder koud en bedaard Bruist
op, wordt warm plots maait zijn zwaard Twee
poten af van vijands paard Dat
hinkepinkend valt ter aard Dan
heeft hij het zwaard ten tweede maal En
het valt gelijk een bliksemstraal Verpletterend
op de Turk zijn kop Splijt
door tot op het zadelknop Splijt
ook het zadel nog vaneen En
stuit in het paard zijn ruggebeen Dan
valt van het paard aan iedere kant Een
doorgehakte Turk in het zand De
andere zien het huiverend aan En
vluchten naar de halve maan Ineen
gekrompen met hun handen Als
schilden op hun tullebanden
|
Stuur uw bijdrage aan: