Toen um den Here God met zijne gemispeleerde stok dur zijne tuin promenierde toen docht ie bij zijn eigen zelvers: "KIEK, ik maok unne meensch." Hij nam er unne hand vol klaai en vormde daarvan unne poupée. Hij trok unne mond vol smoor uit zijne piep, blies die in de neus van de poupée en si vous santé gadoeme den Adam war gemaokt.

Mar op zekere dag begon den Adam zijn eigen te vervelen en toen sprak hij tegen den Here God: "Awel Here God, kunde Gij ok nie zo'n dingske maoken, waor ik mijn eigen mee amusieren kan, ge wit wel met een bietje variatie eraan?" "Awel," sprak de Here God, "dat zal ik wel eens voor jou doen zulle, gao de gij mar eens op je rug liggen." En toen vroeg de Here God: "Adam slaopte gij?" En den Adam zee nikskenie. En toen heeft Hij een rib genomen uit het lijf van Adam en Hij heeft opnieuw unne mond vol smoor uit zijne piep getrokken en si vous santé gadoeme madammoiselle Eva waar gemaokt.

Nou mochten Adam en Eva van alle vruchten eten, behalve van de Boom van Kennis van Goed en Kwaad, dit was verboden. Mar Eva liet zich verleiden door den duivel en zij nam de mooiste appel en liet ook Adam daarvan proeven. In plaats van gelijkheid aan God merkte ze het tegenovergestelde. Van schaamte verborgen zij zich in de struiken.

Mar de Here God had alles gezien en vroeg: "Adam waor zijde gij?" Mar den Adam zei niets. En opnieuw vroeg de Here God: "Adam waor zijde gij dan?" "Awel Here God, ik zit hier achter de struiken, mar ik durf nie te vurschein te komen want ik heb geen broekske aon." "En gij Eva waor zijde gij?" "Awel Here God ik ben hier bij Adam, mar ik durf nie te vurschein te komen, want ik heb gin chemisenvelopke aon."

"Awel Adam, omdat ge dè gedaon hebt, zult gij het brood verdienen in het zweet des aanschijns en gij Eva zult kinderkes baoren in de grootste grimassen en nao mijne tuin uit gadoeme."