In
rood staan de woorden
die stilzwijgend aangepast zijn voor een goed begrip
In
paars de fragmenten die onduidelijk zijn
DE
COLLECTANT
Jaap
was door de achbren kerkeraad
Tot
collectant gekozen
Wat
een eer, het dorp wordt Jaap te klein
De
blydschap doet hem blozen.
Zie
'k ben zoo dom nog niet als men zegt
Dus
juigt hy in zyn vreugde
Daar
'k anders zeker voor de post
Van
collectant niet deugde.
Doch
welk een glorie Jaap vervult
Om
't ambt hem beschoren
Geen
onvermengd genot op aard
Ook
Jaap krabt soms zyn ooren.
Want
's-Zondags... neen hy kan die vrees
Maar
uit zyn hart niet weren
Lacht
hem de plaats in doophek toe
Hy
schrikt voor het collecteeren.
Dat
omgaan in die volle kerk
Jaap
moet het zelf bekennen
Hy
is wat links in al zyn doen
En
hoe zich dat te ontwennen.
Was
't maar voor het boerenvolk alleen
Daar
zou hy niet voor vreezen
Dan
ach, Jaap dacht aan 't alfabet
Van
die zich de eersten wezen.
Hy
wikt en weegt de dap're held
Hoe
't angstzweet hem bedaren
Een
plotseling, wat frapant idee
Komt
in zyn brein gevaren.
De
koestal roept hy vroolyk op
Zal
de angst en vrees verwinnen
De
koestal zal myn leerschool zyn
Zegt
hy, en treedt hem binnen.
Terstond
vat Jaap de mestvork op
Gaat
rond by al de koeien
Doet
of hy elk het zakje biedt
En
voelt zyn yver groeien.
Hy
buigt zich of hy tientjes krygt
Voor
kleinen en voor grooten
En
geeft aan iedere koe de naam
Van
een der kerkgenoten.
Jy
zwarte stier, vangt Japik aan
Die
schrandere geest der geesten
Jy
stier, zult burgemeester zyn
Als
opperhoofd der beesten.
Jy
kregel lakenveldertje is
De
burgemeesterinne
Wat
had myn grootvaar 't laatst verbruid
Die
schout zei en schoutinnen.
De
roodbont die zoo duchtig loeit
Is
krek des dokters vrouwtje
Schraalbesje,
met de hooge hoorens
Haar
mager huwelyksboutje.
Meu
is vette bruin, die hier voor niets
Goed
voer en warme stal krygt
Is
de logé van 't heerenhuis
Die
ook 't adie maar mal zwygt.
De
nuchter kalver in het hok
Zyn
dominee zyn kinderen
De
dolle koe is Jonker Jan
Wiens
vreugde is elk te hinderen.
Het
goedgeefs witkopje is Matres
Vol
gulle dienstbetooging
En
de os die zoo hoogwaardig kykt
De
trotsche kinderkoning.
De
grauwslokop, zoo gaat hy voort
Dat
is de ryksontvanger
De
manke vaal zyn kreupel vrouw
Doch
is volgens Jaap niet langer.
Zoo
gaat hy heel de koestal rond
En
staag van nieuws aan weder
Houdt
ieder beest de mestschop voor
En
buigt zich statig neder.
Maar
naakt hy burgemeester-stier
Dan
ziet men Jaap zich weren
Geen
knipbuis buigt zoo, nu hy weet
De
hoogheid moet men eeren.
't
Werd Zondag, Jaap stapt naar de kerk
En
doet zoo prompt zyn zaken
Dat
iedereen verwonderd roept
Wat
is Jaap een flink diaken.
