Liedjes
van vroeger
Het
sombere kerkhof
Ingezonden
door Nel Timmermans
Het sombere
Kerkhof
Op het sombere
kerkhof zekere nacht
Zag men een meisje
knielen
Wijl vlokjes
sneeuw zoo stil en zacht
Op het aardrijk
neder vielen
De graver ging het
kerkhof rond
Toen hij een
meisje biddend vond
"O geef mij
Albehoeder"
Wat doe jij meisje
nog zoo laat
Er is geen mensch
meer op de straat,
Ik vraag aan God
mijn moeder;
Ik dwaal hopeloos
straat op straat neer
Moest het mijn
moeder weten.
Ze keerde wis weer
spoedig neer ( weer?)
Ik heb vandaag nog
niet gegeten
Ik vroeg aan
gindsche deur wat brood
Men lachte en
spotte met mijn nood
Men joeg mij van
de trappen
Dat was de hulp
die men mij gaf
O man ontsluit dit
dierbaar graf
'k Wil bij mijn
moeder slapen.
'k Mocht in een
vriendelijk vader???
(vaderwoord?)
Helaas mij nooit
verblijden
Door zwoegen werd
hij vroeg ??? (vermoord?)
'k Ben ook van hem
gescheiden.
Die eindeloos
werkte voor zijn
kind
O ze
heeft mij toch zoo teer ??? (bemind?)
'k Moest haar voor
eeuwig derven
Zij blikt nu zeker
op mij neer
O God geef mij
mijn moeder weer
Of laat mij liever
sterven
De graver licht
het van den grond
IJlt naar zijn
woning henen
Geen zucht meer
aan des meisjes ??? (mond?)
Hij hoort haar
niet meer weenen
Maar 't is alsof
hij nog het woord
Van het biddend
stemmetje hoort
O geef mij
Albehoeder
De vrouw ontving
haar in haar schoot,
??? (Te?)
laat... helaas het was reeds dood,
Het was bij hare
moeder.

|