Liedjes van vroeger

Bij Sedan op den heuvel / Andreas Vesten

Bij Sedan op den heuvel

Stond na een bloedige slag

In de late avonduren

Een Saks al op de wacht.

De Saks ging op en neder,

Zag de lijken in het gras

Wie nog gist'ren op dees' ure

Gezond en moedig was.

Wat ruist daar in het bosje?

Het is een ruiterman,

Die met diep-geschoten wonden

In zijn bloed lag bij Sedan.

„Breng mij water, kameraden,

Want de kogel trof mij goed;

Bij die gindse groene heuvel

Vloeide voor het eerst mjjn bloed.

Thuis heb ik vrouw en kiud'ren,

En dat doet mij 't hart zo zeer;

Zij beminnen hunnen vader,

En ik keer tot hen niet weer.

Verhoor nu toch mijn bede,

En groet mijn vrouw en kind;

Ik heet Andreas Vesten,

En ik kom van Saargemünd

't Was op een vroege morgen,

Toen dolf de Saks een graf,

En strooide schone bloemen

En rozen op het graf.

Een kruisje van twee takjes,

Met de bladeren speelt de wind.

Hieronder ligt begraven

Andreas Vesten van Saargemünd.