Aan de deur wordt niet gekocht.

Moedertje had heel haar leven,

voor haar kinderen gesjouwd,

nu was moedertje versleten,

zorgen maakten haar vroeg oud,

maar sprak zij van haar kinderen,

dan zei ze zo trots en blij,

't koste moeite, maar toch zijn ze,

mensen in de maatschappij.

Nu loopt moeder langs de huizen,

van de zeer voorname stand,

met haar pakjes naalden, spelden,

elastiek en veterband,

voor oud moedertje die dagelijks,

voor een schamele boterham vocht,

is het wreed om steeds te horen,

aan de deur wordt niet gekocht.

Moedertje belt aan bij een villa,

als een sprookje, wonderschoon,

en daar leest zij, hoe is het mogelijk,

ja, de naam van hare zoon,

het rimpelige gezicht verbergt zij,

schaamt haar vol in d'r oude sjaal,

en een stem roept, van die deur weg,

dat gebedel is een schandaal.

Wenend loopt zij langs de huizen,

van de zeer voorname stand,

met haar pakjes naalden, spelden,

elastiek en veterband,

voor oud moedertje die dagelijks,

voor een schamele boterham vocht,

blijft het wreed om dan te horen,

aan de deur wordt niet gekocht.