Illustratie van M. Zijl
|
Overzicht - Ed Schilders - 299 coupletten |
|||
| Coupletten uit overlevering & veldonderzoek (186) | Varianten uit overlevering & veldonderzoek (59) | Varianten uit gedrukte liedboeken (33) | |
| De beschikbare coupletten heb ik in een zekere logische volgorde geplaatst | Minimale varianten zijn niet opgenomen | Omdat deze varianten voor een groter publiek bedoeld waren, is de tekst vaak enigszins gekuist - alleen opmerkelijke varianten zijn hieronder opgenomen | |
|
Aanhef |
vrienden luister naar m'n lied wat er te Raamsdonk is geschied
Hoort burgers, hoort en ziet Wat er te Raamsdonk is geschied
|
Ach mensen luister naar m’n lied Hetgeen in Raamsdonk is geschied
Komt vrienden luister naar mijn lied Wat er te Raamsdonk is geschied
Komt mensen en luistert naar mijn lied Wat er te Raamsdonk is geschied.
Zeg vrinden luisterd naar mijn lied Al wat er in Raamsdonk is geschied |
|
|
Introductie van de slachtoffers |
in Raamsdonksveer woonden man en vrouw die zwoeren elkander eeuwig trouw
Er was een man en er was een vrouw en die zwoeren elkander eeuwig trouw
D'r was een man en d'r was een vrouw en die waren met elkaar getrouwd
Een man, een vrouw en een heel klein kind Die leefden samen van de wind,
de man had geld, de vrouw had geld daar waren de dieven op gesteld
De man die had dat geld gespaard En in de linnenkast bewaard.
Omdat ze bang waren dat er rovers kwamen Hadden ze zestien sloten op deur en ramen |
Daar leefden eens een man en vrouw Die zwoeren aan elkander trouw.
Daar woonden eens een man en vrouw Die waren malkander zo trouw
Er leefden daar een man en vrouw In eer en deugd en goede trouw
In Raamsdonk woonden een man en een vrouw die waren verenigd door de trouw
In Raamsdonk woonden een man en vrouw Die zwoeren elkander eewig trouw
Een man, een vrouw en een heel klein kind Die leefden samen van de wind,
Waar een gezin, man, vrouw en kind Moesten leven van de wind.
Een man en vrouw en een kind Die leefden samen eensgezind.
De man had goed, de vrouw had geld Daar zijn de rovers op gesteld.
En ja die mensen hadden geld Daar waren twee moordenaars op gesteld.
De mensen die hadden een beetje geld Waarop de moordenaar was gesteld.
En de man had geld en de vrouw had geld en daar waren rovers opgesteld [sic]
Ze hadden ook nog enig geld Daar waren rovers op gesteld
Die luikes hadden een beetje geld En daar waren de moordenaars op gesteld |
|
|
Een andere kijk op het echtpaar |
Daar woonden eens een man en vrouw Die waren elkander niet getrouw.
Die man dat was een grote sok Die voor ’t minste geritsel schrok.
De vrouw dat was een grote tang Maar voor ’t huwelijk niet bang. |
|
|
|
De achtergrond van de boeven |
De man deed een godsdienstig werk Hij stal de beelden uit de kerk.
Hij sloot zich aan bij een roversbende En toen zijn zij samen op stap gegaan.
De een was moordenaar en dief De ander schrijver op het stadsarchief. |
|
|
|
De inbraak & eerste prikacties |
De rovers kwamen van heinde en ver Met moordwerktuigen en een breekijzer.
Er scheen die avond juist geen ster Dus ze zochten hun weg bij een lucifer.
de dieven kwamen van heind' en ver gewapend met hand- en breekijzer
De rovers kwamen van heind' en ver Met schoenlepèl en breekijzèr
De rovers kwamen van heel ver Gewapend met een revolver.
En in het holst van een donkre nacht Hebben de rovers daar een bezoek gebracht.
In het hartje van de nacht Lagen de rovers daar op wacht.
Ze klommen samen over de hekken En dachten: Het kan ons niks verrekken.
Ze klopten aan de voordeur aan Maar hun werd niet open gedaan.
De vrouw des huizes vond het niet pluis En riep uit het raam: Wij zijn niet thuis.
Ze kwamen aan de achterdeur En keken naar binnen door een scheur.
de dieven in het vak bekwaam kropen door het schijthuisraam
Ze maakten zich een beetje plat. En ze kropen met hun driën door t’sleutelgat
De juffrouw die er juist op zat Kroop van angst door ’t afvoergat.
De meid zat juist op het secreet en kreeg daar al een dolk in haar reet
Het kind dat in het pleehuis zat Zakte van schrik door het brillegat.
Ze dacht bij haar eigen: Dat loopt mis En kon niet meer kakken van de pis.
De oude meid die heette Toos en sloot zich op in de poepdoos
De oude tang die werd zo bang die liet een scheet van drie uur lang
Die grote vlegels braken in Dat was niet naar dit paar d’r zin.
Ze aten eerst nog snert met prei En toen begon de moordpartij.
Piet die riep: Ik kom van ver Ik ben een kwaaie moordener.
Maar Job met zijne lelijke kop Die hield niet van aI dat getob. |
De rovers in het vak bekwaam Die klommen door het schijthuisraam.
De rovers in hun vak bekwaam Klommen door ’t wc raam.
De dienstbode die daar juist zat Zwom van schrik door 't afvoergat
De rovers kwamen van heinde en ver met hamer en breekijzer
Te raamsdonk, zo luidt de faam klommen twee inbrekers door het wc'tjes- raam
|
En in het hartje van de nacht, Toen lagen de moordenaars op wacht.
En toen men was naar bed gegaan, Toen klommen ze door het sekreetraam.
De dieven kwamen zeer belaân En klopten ’s avonds bij hun aan
De oude man, een aardige klant Die sprong al uit zijn ledikant,
Hij sprong zijn bed recht uit de flank Schopte de waterpot van de plank
De keukenmeid met haar rode kleur Sloop stiekem door de keukendeur,
De oude does die waken moest Die had van angst de plaat gepoetst
Hij schoof het raam al op een kier En sprak wat is dat voor woest getier,
De dieven in hun vak bekwaam Die klommen door het open raam (2x). |
|
Identiteit van de misdadigers |
de eerste moordenaar heette Ben die had veel last van zweetvoeten
De eerste rover heette Baas En had een kop gelijk een varkensblaas
de tweede moordenaar heette Frank die kon het niet houden van de stank
De tweede rover heette Piet Die had zo’n last van zweetvoeten niet.
De tweede rover heette Klaas En maakte jaren van tenen kaas.
De tweede rover heette Job Die had een open klierenkop.
De derde rover heette Koen Zijn haar was van nature groen.
De derde rover, een koene zwemmer Dook met zijn kop in een vuilnisemmer.
De derde rover heette Pieter Die dronk jenever bij de liter.
de vierde moordenaar heette Piet en de vijfde moordenaar was er niet
De vijfde rover heette Gijs Die was niet helemaal goed wijs.
De vijfde rover heette Teun Die was dol op petroleum.
De zesde rover heette Jan Die was de baas van 't hele span.
De zevende rover heette Klaas Die had zo'n last van tenenkaas.
De achtste rover heette Piet En een negende rover was er niet.
achter hem kwam moordenaar Ad die krabde voortdurend aan zijn gat
Den eersten Moordenaar heette Bard |
De roverhoofdman heette Ben Hij had veel last van zweetvoeten.
De eerste rover heette Ben Die had veel last van zweetvoeten.
De tweede rover heette Klaas
De derde rover heette Frank De tweede rover heette Klaas Die had ‘ne kop als een varkensblaas.
De derde moordenaar heette Klaas z'n kop was als een varkensblaas
De derde ( ? )rover heette Ko Die had een pukkel op z'n O
De derde rover heette Frank Was niet te benaderen van de stank.
De vierde rover heette Frank Die was niet te genaken van de stank.
De zesde rover heette Piet En een zevende rover was er niet.
Die vierde rover heette Ben Die had zo'n last van zweetvoeten.
|
|
|
De bedreven wreedheden tegen de echtelieden |
de oude heer lag op z'n bed werd zomaar op z'n kop gezet
De heer des huizes die zich in bad bevond Kreeg een kogel door zijn kont
de oude vrouw die werd vermoord met honderd el gordijnenkoord
De vrouw werd van haar bed gesleurd En in de lengte doorgescheurd.
Toen kwam de moordenaar, die heette kes Die gaf de vrouw een steek of zes.
De oude vrouw een leuke kwant Die maakten ze ook nog snel van kant.
De moordenaars besmeurden hem Helemaal met petroleum.
Zij staken hem toen in brand En maakten hem al zo van kant.
De vader nu die koene held werd daar lafhartig neergeveld
En moeder die bij de stoof en stond die brandde van schrik haar hele kont |
De man werd in zijn bed gesmoord Met 14 el gordijnenkoord.
Den ouweheer die werd gesmoord Met zeven el gordijnenkoord.
De heer des huizes werd gesmoord In een paar meter gordijnenkoord.
De vrouw des huizes werd vermoord Met zeven el gordijnenkoord De moordenaars besmeerden hem helemaal met petroleum.
de meid werd in haar bed gesmoord met zeven el gordijnenkoord
De man lag in zijn brik vermoord |
De vrouw die werd van 't bed gesleurd, En in de lengte doorgescheurd.
De man die riep: „Och God, och God — Ze maken ons allemaal kapot!"
De moordenaars besmeerden 'm Helemaal met petroleum.
Zij staken hem toen in brand, En maakten hem aldus van kant.
De oude man werd subiet vermoord De vrouw werd in haar bed gesmoord,
De jongste zoon wat een schandaal Zwemt in zijn bloed gelijk een aal
Daarna legden zij wat op de mat De dieven kozen ’t hazenpad,
De oudste zoon hij heette Frank Dorst niet te nad’ren van de stank (2x).
|
|
Meer slachtoffers - de kinderen |
het ene kind was nog zo kaal zwom in de pot gelijk een aal
het and're kind was nog niet groot werd fijngewreven in de goot
kleine Piet die schone guit dreef in het bloed de voordeur uit
Een dochtertje van een jaar of zeven Werd op het aanrecht fijngewreven.
De oudste zoon was ook niet gek Sprong uit het raam en brak zijn nek.
De oudste zoon, een koene zwemmer Werd verzopen in een lege emmer.
Een andere zoon die tegenspartelt Wordt in de dakgoot doodgemarteld.
De tweede dochter is een schone maagd Werd pardoes door midden gezaagd.
De tweede zoon werd beetgepakt En achter het behang geplakt.
De derde zoon, och wat een pech Die is ook dood, o zeg, o zeg.
En Benjamin die kleine guit lag in zijn blote voor de ruit
En Jozef met zijn grote snuit liep in zijn hemd de voordeur uit
Het vierde kind net even acht Het vijfde kind dat was pas
negen Het zesde kind werd snel gepakt
De jongen van aard een beetje bang |
Het jongste kind nog jong en kaal Zwom in de po gelijk een aal.
De oudste dochter, bijna bruid Zwom in haar bloed de kamer uit.
De oudste dochter, juist de bruid Zwom in haar bloed de kamer uit
Dan was er nog een kind van een jaar of zeven Die werd in de gootsteen fijngewreven.
De jongste van een maand of zeven Wordt in de gootsteen tot mosterd gewreven.
Zijn tweelingbroer, zijn hoofd plat en kaal Zwom door de pispot als een aal.
De oudste dochter, een schone bruid Dreef in haar bloed de voordeur uit.
De oudste dochter, bijna nog maagd De oudste zoon een beste zwemmer Werd verzopen in een lekke emmer.
Het tweede kind, een reuze
zwemmer
En Godelief die schoone maagd die werd in het midden doorgezaagd
En Barbara die mooie maagd Die werd er middendoor gezaagd
Het andere kind nog niet zo groot kwam aangedreven door de goot
het jongste kind zat op de pot, het werd gewurgd en was bij god
|
De jonge dochter, haast een bruid, Dreef in haar bloed de voordeur uit.
|
|
En nog meer slachtoffers |
En een ouwe opa met een baard Die stopten ze zomaar in den haard.
De oma van een jaar of honderd Werd van alle trappen af gedonderd.
En grootmoeder die oude boerin die sukkelde van schrik de beerput in
De zwarte kat werd ook gegrepen En van voor naar achter uitgeknepen.
Er kwam nog iemand om het leven Die werd in de gootsteen fijn gewreven. |
|
|
|
Meer slachtoffers - het huishoudelijk personeel |
de ene meid die was zo bang en liet een scheet van 3 el lang
de andere meid die heette Koos die sloot zich op in de poepdoos
De meid van aard een beetje bang ze deed daar ook heel goed haar best en zat te stinken als de pest
De Franse juf, tout effrayé Sprong in haar angst in de wc
De dienstbode die hevig schrok Sprong van de schrik in ’t kippenhok.
En Antoinette die schone maagd Werd in de lengte doorgezaagd.
De dienstmeid van nature bang Zat op het schijthuis urenlang.
Een rover keek stiekem door de spleet En zag precies haar blote reet.
De meid gaf dan eensklaps een gil Want de rover knijpt in haar bil.
De kinderjuffrouw heet Jet Lag opgerold in het buffet.
Op zolder vonden ze nog een knecht Wiens darmkanaal werd opengelegd.
Een van de rovers nam zijn mes En gaf de knecht een steek of zes.
De tuinman had een nieuwe gieter Daar kreeg hij mee op zijn sodemieter.
De knecht die werd het hart doorboord En in zijn eigen bloed gesmoord. |
De keukenmeid een schone maagd Werd in de lengte doorgezaagd.
De dienstmaagd die werd ook vermoord En onder kussens wreed gesmoord.
|
|
|
De daders worden nerveus |
de roverhoofdman moest op de pot vond tot zijn spijt de deur op slot
dat stelde hem toen zo teleur en deed het stiekum achter de deur
een poepte op de canapé een gewoon mens doet dit op de plé
Klaas die had z'n gat ontbloot en deed het achter de tafelpoot
de vierde moordenaar had een baard en piste in de paraplustandaard
toen werde ze in hun plan verstoord en één daarvan werd gauw gesmoord
de een had nauw' z'n schijthol dicht of men had z'n been gelicht
een trok z'n sabel uit z'n sché en mikte door 't raampje van de plé
Hij rende toen naar de vuilnisbult Maar daar werd hij ook niet geduld.
De een had pas zijn poeper dicht of de ander had al zijn been gelicht |
Dat stelde hem zo teleur toen scheet de smeerlap voor de deur
De een die had zijn kont ontbloot en scheet zo tegen een tafelpoot
En trok de sabel uit de schee en mikte door het raampjevan de plee |
|
|
De slachtoffers verweren zich |
Jan en Kee, ze wieren wakker Ze kreeg de beroerte, die arme stakker.
Jan sprong uit kooi en nam de spuit En joeg ze zo de staldeur uit.
Ze kropen in het kiepenkot En maakten alle kiekens kapot.
Kee kwam erbij en nam de gieter En sloeg ze op de sodemieter.
Jan zag het net en schrok zich rot Sloeg toen de spuit op z’n kop kapot.
De man schoof het raam op een kier En riep: Wat is dat voor een woest getier?
Ik pak de pot die staat nog vol En sla ze daar mee voor hun hol.
Maar door de oude heer zijn angst Viel de waterpot al van de plank.
de meid sprong toen gauw op een stoel en scheet de moordenaars in d'r smoel
Het kleinste kind zat in zijn stoel En pieste de moordenaar in zij smoel
de oude Sis nam pot en pis en sloeg ze op d'r verdommenis
en haar zus stond op uit bed roffelde d'r op met haar corset
de dochter was ook lang niet mis greep de dieven bij d'r verdommenis
De ouweheer die nam een stok En joeg ze in het kippenhok.
Opa, een leuke oude kwant Die sprong al uit zijn ledikant.
Ben die vroeg: Waar is het geld Zeg op verdomme of 'k gebruik geweld
De dochter riep: 't Ligt in de kast In die met kussens en spiegelglas.
De oudste zoon zat op de kast En spoog de rovers op hun bast.
De man die riep: O God, O God Ze maken ons allemaal kapot.
Op dat moment kreeg hij een lik Hij werd toen bleek en gaf geen kik.
De oude Cis nam een pot met pis en gooide die op hun verdommenis
De grootvader die nog moed bezat \die beet een rover in zijn gat
De vader met zijn sterke klauw die sloeg 'ne rover bont en blauw
Mijn broeder die kloeke gast die bokste 'ne rover in de kast
Mijn zuster die kloeke meid die heeft er enen doodgevrijd
En ik met anders zo 'nen groten toot ik was't die mezelf in de kleerkast sloot |
De keukenmeid sprong uit haar bed En roffelde erop met haar corset.
De heer des huizes greep een stok En rende ermee naar 't kippenhok.
Tuinman Pieter nam een gieter en sloeg ze op hun sodemieter
De jongste zoon sprong op een stoel
|
|
|
Steun van de kippen |
De oudste kip had diarree En liet een klodder naar benee.
De roverhoofdman keek omhoog En kreeg een klodder in zijn oog.
De kippen vielen lang niet mee Want de kippen hadden diarree.
De voorste rover keek omlaag En kreeg een klodder in zijn kraag. |
De tweede rover keek omhoog En kreeg een klodder in zijn oog.
Maar dat viel ook al weer niet mee Want de kippen hadden diarree.
|
|
|
De politie arriveert op de plaats des onheils |
De buren dachten t’is hier niet
pluis.
D’r was in het dorp nog een flinke vent Die was van zijn vak politieagent.
De smid van t’dorp met een grooten vloek Die packten de moordenaars bij der broek.
De buurman belde die smeris op Her bureau gesloten, hij een strop.
toen kwam er een ijverig politieagent die vroeg van wie is toch dit end
De veldwachter heel vlug en net Die greep de moordenaars bij hun pet.
En van Kempen ook niet mis Viet ze bij d’r verdommenis.
De secretaris was zo bang Die liet een scheet van zes el lang.
De schout van ’t dorp, ook niet mis Die pakte zij bij zijn verdommenis.
Een ander plichtsvol heimandat gleed uit en viel toen op zijn gat |
|
De politie kwam al met een deel Op ’t verschrik’lijk moordtoneel,
De commissaris nog al glad Zag wat glinst’ren op de mat
De schout van Raamsdonk, lang niet mis, Die pakte ze bij hun verdommenis.
|
|
Sporenonderzoek |
de burgemeester kwam terstond en constateerde verse stront
zeg mijnheer de commissaris weet jij niet van wie die sigaar is
de commissaris zei al ras dat die wel van de dieven was
wie dat hoopje heeft gescheten heeft beslist spinazie gegeten
sodemieter sakkerhel hier bakken ze worstjes zonder vel
wel nondeju wel potverdomme hoe is die sigaar toch hier gekomme |
In ’t onderzoeken was hij een baas De dieven vluchten op de plaats,
Zij kropen daar in ’t kippenhok De kippen kakten op hun kop (2x)
|
|
|
Klopjacht & arrestatie |
de moordenaars hadden lont geroken en waren gauw weer uitgebroken
maar na een jacht van een half uur waren ze allemaal de pisang
De agenten gingen er weer op uit En sloegen de rovers op hun snuit.
Toen kwam de veldwachter met zijn hond Die beet de rovers in hun kont.
Hij kwam meteen, soms niet, nu wel En sloeg er op met zijn sabel.
En toen hij lang genoeg had gebeukt Zei hij: Mannen jullie zijn verneukt.
Hij bond ze allemaal aan elkaar En legde ze op een grote baar.
De rovers zijn toen vlug gepakt En in de gevangenis gekwakt. |
|
|
|
Rechtszaak |
Ze zijn toen voor het gerecht gebracht Dat hadden ze verdomme niet verwacht.
De rechter zei: Nu zullen jullie allegaar Dwangarbeid doen voor tachtig jaar.
De mensen riepen: 't Is een schandaal We hangen ze op aan een lantarenpaal.
De rechter sprak: Op ieders verlangen Zullen we jullie op gaan hangen.
De advocaat zei: Dat is te veel En greep de rechter bij zijn keel. |
De Rechter sprak al vol verlangen, Zeg vriedjes ga jullie daar maar hangen.
|
De zaak die kwam toen voor 't gerecht. De moordenaars werden ter dood gezegd.
De rechter sprak: „Op ieders verlangen, Zullen wij de moordenaars op gaan hangen."
De moordenaars vonden 't gans niet mals. Toen hun de strop glee om de hals!
De rechter zeide: gij zal allegaar Dwangarbeid doen voor ’n tachtig jaar,
De advocaat sprak: dat is veel En greep de rechter bij de keel (2x). |
|
De executie |
toen ze waren bij het schavot vroeg één voor het laatst de waterpot
Toen werd de rovers gevraagd: Wat is jullie verlangen Voordat je voor eeuwig wordt gehangen.
Een van de zeven, het is een schande voor God Die wou voor het laatst nog eens op de pot.
En Job zei: Wel gatvergemme Ik wil voor het laatst nog eens peestamp hebben.
En Piet die riep maar: Gatverdikke Jullie kunnen voor mijn part stikken
Ben die riep: Jullie kunnen vergassen Laat mij nog een keer mijn voeten wassen.
Ze kwamen bevend op het schavot En smeekten: Beul maak het toch kort.
Voordat de moordenaar het schavot besteeg Zoop ie eerst een kruik jenever leeg
Het publiek riep met zware stem Verzuipt ‘m in de petroleum.
toen ze het schavot hadden beklommen riepen ze: het kan ons niks verdommen
toen ze aan het touwtje hingen begonnen ze 't 'Wien Neêrlands Bloed' te zingen
maar Piet die kon de wijs niet houen en brulde 'Wilhelmus van Nassaue'
En Klaas die riep: Hou je mond versta je Zing dan nog liever Ouwe Taaie.
En toen de rovers aan de galg hingen begonnen ze de Vlaamse Leeuw te zingen
Toen zijn ze allemaal opgehangen Totdat ze bleek werden op hun wangen.
toen riepen ze: we zijn er geweest en gaven achter elkaar de geest
De moordenaar werd op zijn verlangen Aan ’n telefoonpaal opgehangen.
De man die toont het lang niet mals Toen hij die strop kreeg aan zijn hals.
Toen kwamen ze op de guilletien. |
Toen de rovers het schavot opgingen Begonnen ze ’Wien Neerlands Bloed’ te zingen.
En toen ze aan de galleg hongen De ene kon de wijs niet houwen En zong ‘Wilhelmus van Nassaue’.
De moordenaar stierf op ’t schavot Z’n hoofd viel in de waterpot.
Voordat Pieter het schavot besteeg Dronk hij nog een fles klare leeg.
En toen Bard zijn straffe kreeg. Toen dronk hij een vlesh met bittere leeg.
|
Ze kwamen bevend op 't schavot, En smeekten: "Beul, maak het toch kort!"
De beul die trok de trapkes weg. Toen zuchtten de moordenaars: ´Och kech....'
En toen viel het schavot ook um Toen viel hij in de petroleum,
|
|
Nasleep |
verder is er niets meer ontdekt en is ook niets meer uitgelekt
Voor Raamsdonk was het een goede leer Want sindsdien gebeuren er geen moorden meer.
Ziet vrienden nou hoe dat 't gaat als gij het pad der deugd verlaat |
Gij ziet hieruit Dames en Heeren
Dat ge van het pad der deugt niet af moet keeren. |
En wat toen verder is geschied Dat weet ik wel, maar ik zeg het niet.
Want wat er toen verder is geschied, Dat weet ik wel, maar ik zeg het niet.
|
|
Coda |
dit is nu het vieze lied dat te Raamsdonk is geschied
En dit is nu het schone lied van wat er in Raamsdonk is geschied
Oh, menig liedje van de straat Wat veel te wensen overlaat.
En nu vrienden tot besluit Is dit beroerde mopske uit.
En zo er nu nog iets geschied dan zingen wij een aander lied |
En nu, vrienden tot besluit Is dit beroerde liedje uit.
|
En nu, vrienden, tot besluit Is dit beroerde mopske uit;
|
