Ik heb kort, als 6 en 7- jarige, de biecht mogen doen. Met de zenuwen in de maag zat ik op de kerkbank te verzinnen wat ik op moest biechten bij Patoor Moeskops van de St.Anna-parochie. Uiteindelijk stapte ik het hokje binnen en vertelde mijn grote zonde: Ik had een koekje uit de koektrommel gepikt! Het schuifke bleef gelukkig open en met een opdracht werd ik heengezonden.

Het trieste was dat er bij ons thuis, vanwege flinke armoei, geen koekje in ons huis was te vinden. Er was bij ons een lange periode aangebroken dat de broodmaaltijd bestond uit boterham met appelmoes of suiker, want dat smeerde zo voordelig uit, je kon er zes kinderen mee zoet houden!

Wat ik destijds vergeten ben op te biechten aan meneer pastoor is, dat ik wel erg jaloers was op mijn vriendinnetjes die wel koekjes konden pikken.