HOME CUBRA

INHOUD AUTEURS

Brabant Cultureel • Brabant Literair

Tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur

62ste Jaargang - december 2013

 
HOME BC / BL Contact / Reageren Archief Brabant Cultureel Archief Brabant Literair
 
 

 

 

Pien Storm van Leeuwen uit Chaam is beeldend kunstenaar en dichter. Zij publiceert in literaire tijdschriften en levert bijdragen aan bloemlezingen. Gefascineerd door landschappen en hun historie introduceerde ze het begrip ‘poosplaatsen’, waarbij in steen gebeitelde strofen te velde de passant uitnodigen stil te staan bij plek en bij de poëzie. In 2010 werd zij onderscheiden met de Brabant Bokaal door het Prins Bernhard Cultuurfonds. Begin 2013 verschijnt haar bundel Ode aan de Mark. De bundel Akkers en zeevlam verschijnt in januari 2014.

 

www.pienstormvanleeuwen.n

 

©Brabant Cultureel / Brabant Literair – december 2013

Gedichten uit de bundel Akkers en zeevlam

 

door Pien Storm van Leeuwen

 

 

 

akkers en zeevlam

 

hoogten glooien

naar zomend wit zand

 

brede gemeten

in wisselend tij

waar aarde en water

ontmoeten en minnen

 

soms wil de zee meer

brandt van verlangen

in nevel zich lichter

 

gaat vluchtig

als zeevlam

aan land

 

zilt strijkt langs

akkers en velden

haar adem

 

steels tast naar

akkers en velden

haar hand

 

 

 

anemonen

 

schuchter

vult mijn venster

zich met lente

 

dicht aan de aarde

over behoedzaam groen

bloesemt bosrand

anemonen

 

het jaar is jong nog

dorst naar warmte

langer dagen

 

haar bruidskleed

huivert in de morgen

 

rijp rijmt tot

vrozen vacht

van ochtendvorst

en nevelnacht

 

 

 

onland

 

naar beek en broekland

voert een pad omlaag

 

voeten lopen zich in veen verloren

vallen aan verwaterd onland stil

 

alom glanst kwel in roestig oer

moerlemei van spreng en walen

 

schuil omringd door wilg en wilderd

omzingen ons de nachtegalen

 

 

 

sneeuwduivels

 

vlijmend de wind

 

ijst kristalstof

spiralend omhoog

 

wervelt sneeuwduivels

over de velden

 

verdwaalt in zichzelf

stuift woedend uiteen

 

kilte beklijft

dit wit liggend land

 

vlijmend de wind

 

 

 

verwezen

 

weggeworpen wacht

rusteloos een brief

 

wat verlegen was geschreven

hebben regens uitgewist

 

bleek buitelt leeg papier

langs vallend blad

 

wervelt zich

aan wind verloren

 

winterwaarts verwezen

zwerven ongelezen woorden

 

 

 

streng

 

voordat de lucht

zich donker sluit

 

valt gemelijk

vals licht

langs gevels

 

vult vensters

met een vreemd

verlaten

 

lijkt kil zich te verstaan

met al te rechte lijnen

en al te strenge straten

 

verliest zich in de waan

van strikte ordening

 

 

 

tongen van vuur

 

jaloers luiken luchten

brengen zonlicht tot zwijgen

 

huilen grijs over grijzen

waaien en vloed

 

eerst avond staat vensters

en stiller stromen toe

 

verstaat hoe gloed

de wolken duidt

 

zich kentert in kleur

langs het breken van licht

 

flarden van ontij rafelen

ritme in windveren vleugels

 

tekenen hemel

tongen van vuur

 

 

 

gloed

 

een handvol dromen

neem ik uit het vuur

van de zonsondergang

 

een vogel telt het uur

en brengt een ode

 

verwondering om

wat het licht ons gaf

voorbij liet gaan

 

zijn stem ijlt oeverloos

in laatste tonen na

 

als tussen takken

van de bomen

de eerste sterren

ik zie staan