HOME CUBRA

INHOUD AUTEURS

Brabant Cultureel • Brabant Literair

Tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur

63ste Jaargang - februari 2014

 
HOME BC / BL Contact / Reageren Archief Brabant Cultureel Archief Brabant Literair
 
 

Lizette van Geene.

 

  Lizette van Geene, David en andere bewijzen van liefde. z.p: Bravenewbooks 2013, 218 pp., ISBN 9789402108880, pb., € 16,95. Als e-boek: € 8,95.

  

©Brabant Cultureel – februari 2014 

 

Een boek als bewijs

 

Literatuur vervult twee functies. Voor de schrijver het bewijs dat hij wat te zeggen heeft, voor de lezer een tekst die meer te bieden heeft dan twee uur simpele leesactiviteit. Bij een goed boek vallen beide rollen idealiter samen en het is de taak van de uitgever te beoordelen of dit het geval is. Bij het debuut van Lizette van Geene is dat niet zo.

 

door Camiel Hamans

 

Half Nederland schijnt te schrijven. Elke verlate puber heeft ergens in een la een bundel gedichten en elke vroeg bejaarde vult, naar verluidt, zijn dagen met het opschrijven van zijn echte of vermeende levenservaringen. Daar is niets op tegen, want schrijven is vaak van je afschrijven en dat helpt. In elk geval voor de producent van zulke teksten.

Of het de lezer ook helpt, is een andere kwestie. Soms misschien wel, omdat het hem duidelijk maakt dat hij niet de enige is die zich in de steek gelaten voelt, die moeite heeft om contact te leggen of relaties aan te gaan en voor de oudere beschouwer dat er zich in elk leven wel problemen en teleurstellingen voordoen, maar dat dit nog geen reden voor verongelijktheid hoeft te zijn. Even vaak zijn zulke tekstproducten echter ongenietbaar: het blote feit dat het materiaal therapeutisch is, biedt absoluut geen garantie voor leesbaarheid.

 

Self-publishing

Voor de moderne ‘boekenuitgever’ is dit geen punt. Voor elk boek is er een markt, laten zij vol overtuigingskracht weten op hun websites, ‘al is het maar voor één exemplaar’. Dit type uitgever beoordeelt manuscripten niet of nauwelijks, investeert niet in de redactie, vormgeving, marketing en distributie van het boek. Zij laten zich betalen om van een tekstbestand een gedrukt boek te maken via ‘printing on demand’. De auteur is degene die investeert en een publiek moet zoeken.

Zelfs oude, klassieke uitgevers proberen in deze voor het boek moeilijke tijden een graantje mee te pikken van deze nieuwe markt. De bekende huizen van Singel Uitgevers, die binnenkort van het befaamde adres Singel 262 te Amsterdam verhuizen omdat de eigenaar zich zulke kapitale panden in eigendom niet meer kan permitteren, werken samen met internetboekhandel bol.com en met de online boekenproducent mijnbestseller.nl in een nieuw ‘self-publishing platform’ bravenewbooks.nl.

Wat het brave karakter van deze printer on demand is, blijft onduidelijk. De firma werkt exact zoals de concurrenten: de auteur stuurt een manuscript in, ontwerpt zelf omslag en lay-out, de ‘uitgever’ produceert een boek, desnoods in een oplage van één exemplaar en via bol.com kan het worden besteld, eventueel als e-boek.

Er is één verschil: beoordeling en redactionele begeleiding kan de jonge auteur desgewenst tegen betaling bestellen. Gevestigde schrijvers van een van de huizen van de Singelgroep, bijvoorbeeld van Querido, zijn bereid het manuscript op te kalefateren. Bovendien kan het feestje bij gelegenheid van de boekpresentatie, eveneens tegen meerkosten, aan het Singel worden georganiseerd. Zo lang natuurlijk als de firma daar nog is gevestigd. Het zal naar verwachting niet lang meer duren voor dit prestigieuze extraatje voor schoonmoeder en vroegere collega’s niet meer geleverd kan worden.

 

 

 

 

Focus

Of Lizette van Geene zich voor haar roman David en andere bewijzen van liefde, een uitgave van bravenewbooks.nl heeft laten adviseren, redigeren en zo meer door een van de bekende namen van de Singelgroep is onduidelijk. In elk geval heeft ze voor het omslag, de titelpagina en de lay-out van haar boek duidelijk geen beroep gedaan op de vakkrachten van deze uitgevers. Zelden een boek gezien met een zo onmogelijk volle bladspiegel, in elk geval niet meer na de tijd van de postincunabelen.

Het is eveneens lang geleden dat een boek uitgekomen is waar de paginacijfers van een ander type en corps zijn dan die van de platte tekst. De titelpagina ontbeert essentiële informatie als uitgever, plaats en jaar van uitgave en het grijze omslag vertoont weliswaar een toepasselijke foto van twee kleine meisjes in een ietwat intiem moment, maar is zo wazig en slecht gefocust dat het een vooraankondiging lijkt van de inhoud.

 

Sluitdop

Het drie regels lange nawoord van het boek, dat overigens niet op de laatste tekstpagina maar op de één na laatste is afgedrukt, suggereert een autobiografische achtergrond van dit tragische relaas van een hartsvriendschap tussen twee jeugdvriendinnen die door een bijna dodelijk ongeluk van een van beiden op de proef wordt gesteld en die aanleiding vormt voor een terugblik door de andere vriendin. Die is weinig gelukkig geweest in haar teeltkeuze: twee grote liefdes, een voor een behoorlijk wat jaren oudere, voortdurend ontrouwe en tenslotte vroeg overleden Franse charmeur en de volgende, na een ontelbaar aantal one night stands tussendoor, voor een dertien jaar jongere middelbare scholier. Twee onmogelijke liefdes, bijeengehouden door het verlangen naar ‘een volslanke penis met een stevige kop’, het lid dat naar het oordeel van de verongelukte vriendin fysiek het beste in de andere vriendin paste. Liefde als een sluitdop dus.

Met deze tragische opsomming is het eind nog niet bereikt. Ook de nu comateuze vriendin heeft moeite gehad de juiste man te vinden: eerst een kluizenaar met een dood kind, daarna een vijftienjarige, doofstomme knaap. Aantrekkingskracht en houdbaarheid blijken niet samen te gaan. Voor de schrijfster misschien een ontdekking, voor deze lezer een wel zeer schamele les van twee uur lezen.