CuBra Bloemlezing

Vlo (Pulex irritans) - Liedteksten

Dit doet de donder, is dit geen wonder, dat ons de meysjes quellen so? Laet ons eens singen, danssen en springen, hippelen rondom als een vlo; Florimond van Duyse – in: ‘Luchtige maeghden’, uit: Het oude Nederlandsche lied. Deel 2 (1905) Een Zot, een Lijster en een Vlo, Hoe rijmt men dit tezaam? Een zot. spreekt rare dingen, Een lijster kan goed zingen, Een vlo heel netjes springen. Zo rijmt zich dit, zo rijmt zich dit, Zo rijmt zich dit tezamen. Volksliedje - in: ‘Een NIEUW LIED van „HOE RIJMT ZICH DAT TEZAAM?"’, uit Tjaard W.R. de Haan Straatmadelieven (1969) Grietje de keukenmeid houdt zich heel duur, Zij is ook niet aardig berookt van het vuur, Zij is met goud bezet, Men heeft geen vlooi in bed, Bij haar te slapen is ook geen pret. Volksliedje – in: ‘VAN EEN KEURIGEN MINNAAR’, uit: D. Wouters en J. Moormann, Het straatlied II (1934) Alle dagen hoort men klagen, wat een kruis, We zitten zonder petroleum in huis. De vrouwen zitten thuis te vitten, Ze kunnen geen vlooi meer in hun kous zien zitten. De heele nacht ligt ze te krabben van de juk, Ze pikken nu je armen en je beenen stuk. Van je teenen tot je lippen Zit je vol met vlooienstippen, Dat komt door de duikbootdruk. Volksliedje – in: ‘REGEERINGS- EN GEMEENTEZORGEN’, uit: D. Wouters en J. Moormann, Het straatlied II (1934) Ik wou dat ik een vlooi was , dan had ik het zeker goed Ik prikte al die meisjes, ik leefde van haar bloed, Kon ik mijn vrouwtje prikken, had ik plezier ervan Ik weet precies de plaatsjes, waar ze 't niet verdragen kan. Volksliedje – uit: ‘Ik wou dat ik een dier was’, in: Ben Hartman, Dierenliedjes (2005, www.cubra.nl) Daar was een keer een vlooi (2x) Die ’s morgens een liter jenever dronk En ’s avonds een bussel strooi. Volksliedje – uit: ‘Liegen’, in: Ben Hartman, Dierenliedjes (2005, www.cubra.nl) Refrein: Liegen, liegen doe ik nu of nooit Liegen, liegen doe ik nooit.   Daar was eens ene vlooi die dronk een emmer water uit en at ’n bussel hooi. Volksliedje – in: ‘Het Nederlandse leugendicht’(Volkskunde 1962), uit:Ben Hartman, Dierenliedjes (2005, www.cubra.nl) Een vlooi is een huisdier 1) Een vlooi is een huisdier, door iedereen gehaat Zij doet aan het mensdom mirakels veel kwaad, En ik zal in de loop van mijn lied laten horen Waarom of een vlooitje ons niet kan bekoren.   Refrein Van je roeladerieje, roeladera roeladerieje, roeladera Van je roeladerieje, roeladera roeladerieje, la, la. 2) Dat de vlooitjes brutaal zijn is overal bekend Zij vrezen soldaat noch politieagent, De diertjes zijn aardig hebben mirakels veel lef Zij huppelen vlug door en beschijten je bed.   3) Er was eens een keertje een rijk advocaat Had jeuk in zijn hals doch hij kwam te laat, Het diertje was vlug, had verbazend veel lef Het sprong uit zijn hals en scheet op zijn bef.   4) Een zeer deftige kelner in café-restaurant Was gewend te bedienen een deftige klant, Hij rekende gewis op een stevige fooi Doch mis was de nota op de wijn liep een vlooi.   5) Een zeer deftig heertje, een Duitser naar ik meen Zei vlooien, ha jakkes, ich haber niet een, Zei een heer uit het dorp die dat juist had gehoord Wat is dat voor een stip op de rand van jouw boord.   6) Een juffrouw adverteerde laatst in de courant Twee kamers te huur, zeer net en galant, Een juffrouw van buiten vond alles zeer mooi Maar in 't bedlaken zat een baas van een vlooi.   7) En vlooien die moeten er overal zijn Bij arm en bij rijk, bij groot en bij klein, En Koningin Juliana, geloof het nu maar Knipte'r bij 't regeren ook wel eens een paar.   8) Die diertjes die hebben zo’n hekel aan rijken Omdat die te dikwijls hun hempjes bekijken, Maar zij die er ’s nachts nog d’r bedden nat pissen Die hebben er de meeste, dat kan toch niet missen.   9) Laat staan dat die diertjes de mensen ook bijten En nog eens terugkomen en hun kleren beschijten, En omdat men daarvoor nog geen middeltje weet Gelijkt soms zo’n mens op een vlooien sekreet.   10) Mijn lied raakt ten einde, ofschoon het me spijt Wie heeft van die diertjes en wil ze graag kwijt, En wil dan door mijn middel geraden zijn Hij besmeert dan zijn lijfke met de beste azijn.   Volksliedje – uit: Ben Hartman, Dierenliedjes (2005, www.cubra.nl) Muzieknotatie door Ben Hartman en Enrico van Schaik Schoon is 't vioolspel en schoon is het zingen, Schoon is een bed waar geen vlooien op springen Volksliedje – in: ‘Apollonia’, uit: D. Wouters en J. Moormann, Het straatlied I (1933) Uit naam van Oranje, de zeep is zoo schaarsch Zoo klagen de vrouwen niet min. Je broek wordt zoo goor, je hemdje is paars Je krijgt er geen grond haast meer in! Je krijgt last van vlooien, en krabt je haast dood, Een half onsje zeep, dat is niet te groot, Uit naam van Oranje, dat rijke gespuis, Dat heeft wel van alles in huis. Volksliedje – in: ‘Uit naam van Oranje’, uit: D. Wouters en J. Moormann, Het straatlied II (1934) Veel liever had ik aan mijn zij, Een bundeltje met hooie, Als bij een zo'n ouden, kouden man, Al steken mij de vlooien, Ei mijjL zei zij, Bij hem slaap ik niet mooie. Volksliedje – in: ‘Het ongelijke huwelijk’, uit: D. Wouters, De vrolijke lachduif (1943) Fijn of grof, weven doet-ie toch, Van je roele met de spoele Van je tak, tik, tak. De linnenwever, die neemt nooit een bad, Maakt zennen kop onder den pomp maar nat. Fijn of grof, etc. Te mager voor de vlooien lust 'em er gên een, Hij weeft wel vele hemden, mer draagt er geen. Fijn of grof, etc. A.J.A.C. van Delft – uit: Weversliedjes (1954) En die wevers die hebben een huiske klein, klik klik, rrr, klik klik, rrr klik klik, pst, klik klak (mimiek) Waar veel vliegen, muggen en ook vlooien in zijn, klik klik, rrr, klik klik, rrr klik klik, pst, klik klak (mimiek) Fijn of grof, Springen doen ze toch Bij het joelen met d'r spoelen A.J.A.C. van Delft – uit: Weversliedjes (1954) IK VOEL ME ZO SCHULDIG De één heeft zijn levenlang last van de luizen, De ander van vlooien, een derde van muizen, Bij de vierde zijn 't muggen die hem aldoor hinderen Maar ik heb voortdurend zo'n hinder van kinderen. Guus Vleugel (uitgevoerd door Leen Jongewaard) – uit: Paul Blom, Lurelei (1995) Ik kwam laatst in de stad Turkije Zag ik vlooien in stukken snijen Zoals men bij de slager doet. ’t Is om beuling van te maken Zie de Turken toch eens gapen Want het smaakt hun drommels goed. Volksliedje – in: ‘Leugenbeesten’, uit: Ben Hartman, Dierenliedjes (2005, www.cubra.nl) Loflied op de vlo Beestjes uit mijn kinderjaren Welgedaan en moddervet, Kruipen soms in groot getale Langs de voering van mijn pet.   Ik denk nog dikwijls aan die beestjes Vol geluk en stille vree, En ik knip ze dan met beetjes Maakten ze me ontevree.   Mijn verbeelding, ik voel de vlooien Langs mijn bokse pijpen gaan, En de borstrok waar ik ze gaarde Leven bij het licht der maan.   Regimenten voel ik trekken Langs mijn rug en ribbenkast, En ik wou dat ze verrekten Als dat goedje lastig was.   Wat ik later mocht ontwaren Beestjes kruipen langs de wand, Nimmer zal ik ze vergeten Immer maak ik ze van kant.   Luizen, vlooitjes, wandluisheertjes Diertjes zo aan mij gehecht, Laat mij in dit lied u eren Want ik meen het zo oprecht.   Volksliedje – ‘Loflied op de vrouw’, uit: Ben Hartman, Dierenliedjes (2005, www.cubra.nl) Muzieknotatie: Ben Hartman en Enrico van Schaik De vlooien dat de vlooien brutaal zijn is aan ieder bekend zij vrezen soldaat noch politie-agent zij houden van warmte ja zijn er op dol zij kruipen in dekens van wol laatst zat er een dame in 't gehoor van muziek een dame zeer kranig zeer kranig en chique zij zat geen kwartier of zij wipte heen en weer een vlooi sprong in d'r broek op en neer dat allen bevrijd zijn van 't lastig gespuis wilt nooit geen vlooi hoe klein ook in huis zij huppen en springen je woningen voorbij leeft alleen gelukkig en vrij Dit lied kon ik optekenen bij Miet Wijlaars in Someren. Volksliedje – opgetekend door Harrie Franken; uit: Kroniek van de Kempen deel 8 (1990) De vlooien zal het hier nog langer duren dit gekrevel en dat gebijt zullen wij het nog lang bezuren dieje felle vlooienstrijd 't is voorwaar om dul te zijn van 't jeuksel en die pijn d'een die frutstelt en d'ander die wrevelt d'een die kriebelt en d'ander die krevelt d'een die bijt en d'ander die schijt here was ik er mijn vlooien maar kwijt   die vervloekte kreveldieren boze vlooien kwaad gebroed die daar aan mijn billen zwieren 't voedsel trekken uit mijn bloed vuile spoksels van 't elend 't schijnt wel of ge duivels bent mensentreiters beenbeschijters vuil snotachtig kwaad geslacht plooibewoners vleesbeschijters spoksels van de zwarte nacht   marktlogeerders rustbeletters die ons tot veel kwelling strekt sessiekruipers plakkenzetters die als scherpe elsjes steekt 't allerbeschaamdste dier dat er op deez' aarde zwiert jonge draoken klein tirannen wordt uit 't mensendom gebannen zolang als ge kwelt mijn huid wacht u voor mijn nagelkruid   wel mag ik u eens vertellen wat ik lestmaal heb gezien daar kwam er een kwezel bellen aan het spreekhuis wel voorzien zo haast den portier haar zag schoot hij strak in ene lach want in hare vutschotplooien logeerden wel duizend vlooien 't was een geluk dat rok en wrong daor nie seffes weggesprong   heel haar bakkes was bebeten waar men dapperlijk om lacht en ook zwart van vlooiescheten en van zwarte mutsenracht zij zei wel pater aan die pijn 't dunkt me dat 't sprinkhaone zijn want ze zijn wel eens zo fel ja ze zijn wel eens zo snel en heel anders van fatsoen als gemene vlooien doen   broeders komt al van die kwezels of van menig ander sloor die de vlooien groot als ezels ons bijzetten in het koor want ik voel al aan die pijn , dat 't kwezelvlooien zijn want zij ingen en zij wringen en zij bijten en zij springen ik word dul krijg ik geen baot daarom paoter geef me raod   van die ander week geleden om remede ging ik spres ik was naar de kerk getreden om wijwaoter in mijn fles ik verhoopte dat den heer mij zou helpen van het zeer ik ging mij daarmee staon wassen en den helen dag staon plassen 's aoves was 't weer eveneen 'k wier gebeten tot aon m’n been   broeders wilt u niet uitstellen 't komt van god al wat ge lijdt en uw zonden niet uitstellen lijdt maar aan den vlooienstrijd weest verduldig in uw klacht want 't is afslag van uw plaag namaals zult bij minder lijden god zal u gebenedijden uw kroon die zal veel groter zijn in den hemel voor die pijn   beminde paoter deze reden geven troost al aan mijn ziel want zij bijten door mijn leden 't was of ik in onmacht viel ik zal peinzen bijt maar aan deze beten zullen staan in den levensboek geschreven waar men zekering zal geven iedereen beet een diamant bijt maar vaak langs allen kant Marie van Gorp-Adriaansen te Alphen zong mij het lied over deze lastposten voor. Ter verduidelijking geef ik hier de betekenis van enkele niet alledaagse of corrupte woorden. dul (str. 1) dol, in de betekenis van zinneloos frutselen (str. 1) futselen, friemelen krevelen (str. 1) zich onrustig bewegen (Zuidn.) vutschotplooien (str. 4) voorschootplooien, schortplooien remede (str. 7) remedie, middel spres (str. 7) zou kunnen komen van expres, snel Volksliedje – opgetekend door Harrie Franken; uit: Kroniek van de Kempen deel 13 (1994) Typoscript van een volksliedje of voordracht - Collectie Ed Schilders