Man met kat

In familiealbums lopen heel wat honden rond. Logisch, ze horen gewoon bij de familie. Veel meer dan poezen, denk ik. Maar dat is misschien een vooroordeel van een hondenliefhebber.
Hoe dan ook, poezen kom je veel minder tegen op familiekiekjes. De enige keer dat ik tientallen katten en katers tegenkwam in een album, bleek het om de nalatenschap van een rasfokster te gaan, als dat het correcte woord is.  (Zo gauw ik dat materiaal geordend heb - er zitten ook keurmeesterrapporten bij en gemummificeerde navelstrengetjes  - kom ik er nog eens op terug).
De foto van deze aflevering heeft een andere herkomst. Die zat in hetzelfde verfomfaaide album waar ik het vorige keer over had. De foto moet genomen zijn in een grotere stad. Dat zie je al aan de bovenleiding voor (waarschijnlijk) de tram. Ook de sjieke ronde glazen etalageruit lijkt erop te wijzen.
Zou het een foto zijn van een baasje met z'n kat of kater? Of houdt de man het dier alleen maar even vast voor de fotograaf? Ja, dat zou kunnen. 'Houd jij 'm even goed vast, Jef, dat beest loopt maar steeds weg. Ik eet je echt niet op poessie!'  De man lijkt het anders wel vaker gedaan te hebben. De poes ziet er rustig uit. Geen kans op scherpe nageltjes.
Het is ook wel een mooie poes. Niet de eerste, de  beste. Een bepaald ras waarschijnlijk. En die ketting maakt hem ook sjieker. 'Mooi zo poessie! O wat kijkt ie toch mooi!' En klik, de foto is gemaakt.
Welke tijd? Ik schat: jaren vijftig. Of heeft die man geen kuif?

Joep Eijkens