Antiquariaat Molendijk in Eindhoven is een van de aardigste
antiquariaten van het zuiden van het land. Ik kom er al jaren
graag en niet alleen voor de boeken maar minstens zo belangrijk
ook vanwege het immer gastvrije onthaal van Fred en zijn vrouw
Nel.
De laatste keer dat ik er was vond ik een foto die eigenlijk te
groot is voor deze rubriek maar die er wel degelijk in past om
uiterlijke en inhoudelijke redenen. Op de eerste plaats is er de
beschadigde huid. Ik kan het niet goed zien maar het lijkt alsof
er niet alleen met een blauwe balpen in de foto gekrast is maar
ook met een scherp voorwerp in het negatief.
Interessanter is het gezelschap dat hier vereeuwigd is.
Minstens vijftig koppen tel ik. Uitsluitend mannen, sommigen met
indrukwekkende snorren. Eind 19e eeuw? Begin 20e eeuw? Het is
prachtig om met een vergrootglas van gezicht naar gezicht te gaan.
Wetenschappers? Een sociëteit? Een verenigingsfeest? En nu zie ik
ook dat sommigen een lintje en medaille dragen. En dat er
engeltjes rondvliegen op een nauwelijks zichtbare muurschildering
op de achtergrond. Links daarvan, zowat in het midden, staan een
paar heren gegroepeerd rond een borstbeeld. Op een of ander manier
komt hij me bekend voor, maar ik kan hem niet thuisbrengen. De
stichter van de vereniging? Een stukje meer naar rechts wordt een
even wit bord gehouden achter een hoofd, als betrof het een
aureool. Misschien een grapje met het heiligst boontje van het
gezelschap.
Het felle licht rechts lijkt me een weerkaatsing te zijn van
flitslicht met behulp van magnesiumpoeder, een 19e eeuwse vinding.
Opmerkelijk, er rookt bijna niemand.