Meisje

Op de Tilburgse boekenmarkt kocht ik drie jaar geleden een fotoalbum dat de tand des tijds niet doorstaan had. Er zaten echter genoeg aardige foto’s in, waaronder verschillende uit het einde van de 19^e eeuw.
Recenter leek me de direct in het oog vallende foto van een meisje met een grote witte strik in het haar.
Nu ik de foto opnieuw bekijk, valt me op hoe het meisje in de lens kijkt. Zelfverzekerd is niet het woord, maar last van verlegenheid schijnt zij niet te hebben. Ze moet dit vaker gedaan hebben, denk ik, en ze vindt het leuk. Nog wel – misschien een half jaar later niet meer. 
De fotograaf – is het haar vader? – heeft een mooi, zomers boeket op de tafel geplaatst dat fraai combineert met de rest van de achtergrond. Ja, de maker heeft wel oog voor compositie. De foto is trouwens afgedrukt op een soort papier dat aan het linnen van een schilderij doet denken. En opeens vraag ik me af of die witte strik er niet bij geretoucheerd is (als je dat zo mag zeggen). En ziet die achtergrond er eigenlijk ook niet uit als een decor?
Ach, wat doet dat ertoe, het is gewoon een mooie foto van een meisje dat al lang dood is.
Het zou mijn grootmoeder kunnen zijn.
Haar gezicht lijkt licht uit te stralen.

Joep Eijkens