Joep Eijkens

Een laatste poging van De Engel op de Dordtse boekenmarkt

Boekenmarkten bezoek ik niet veel meer. Alleen die van Den Bosch en Tilburg sla ik vrijwel nooit over. Maar de eerste zondag van deze maand ging ik na jaren weer eens naar de boekenmarkt van Dordrecht – na die van Deventer de grootste van het land. Hoeveel kramen er ditmaal stonden weet ik niet. Minder dan vorig jaar hoorde ik iemand zeggen. Maar het waren er beduidend meer dan in Tilburg – ik was er in elk geval zes uur zoet mee en toen had ik nog niet alles gezien.

Wat me opviel – maar misschien is dat al jaren aan de hand – was het grote aantal boeken over de Tweede Wereldoorlog. En vooral hoe vaak me het gezicht van Hitler aankeek! De misschien wel grootste misdadiger van de vorige eeuw lijkt bezig te zijn met een comeback, zeker na de publicatie van de Nederlandse vertaling van 'Mein Kampf'.

Los daarvan was er één kraam die meteen mijn aandacht trok, een kraam met honderden exemplaren van een en hetzelfde boek, getiteld PLANK Het Onzekerheidsprincipe. De cover was grotendeels (bloed?)rood en toonde een op de rug liggende figuur die me aan een mortuarium deed denken. De 397 pagina's tellende paperbacks waren sierlijk opgestapeld en er lagen blaadjes bij met de volgende wervende tekst:

Een boek als een rollercoaster over Seks, Drugs een heilige kut religieuze waanzin en een wit latex jurkje. Met in de hoofdrollen een boskat een online game en natuurlijk Liefde. Nu overal verkrijgbaar www.uitgeverijdeengel.nl

Achter de kraam stonden Guido Treffers en zijn vrouw Annemiek, hij de schrijver en drijvende kracht achter Uitgeverij De Engel, zij diens trouwe steun en toeverlaat. Ze hadden een kraam gehuurd met het idee om eindelijk af te raken van die enorme voorraad boeken – ook onder de kraam stonden diverse dozen. Vandaar dat de verkoopprijs teruggebracht was tot slechts 1 euro per stuk, tenzij de koper een gesigneerd exemplaar wilde hebben (5 euro). Op het moment dat ik er was, zo rond elf uur in de ochtend, liep het nog niet storm. Ik moest het maar niet rondbazuinen, maar 's middags zouden de boeken gratis worden, zo verklapte Guido lachend. En ook moest hij lachen toen ik het flauwe grapje maakte dat hij met zijn merkwaardig getitelde boek de plank kennelijk helaas misgelagen had.“Is het trouwens je eerste boek?” vroeg ik. “Ja”, antwoordde de schrijver, “en ook het laatste.”

Hij noch zijn vrouw leken er overigens gebukt onder te gaan dat het boek geflopt was. Binnenkort zouden ze emigreren naar Frankrijk om daar lekker onbezorgd en zonder verplichtingen te gaan leven. En die boeken zouden ze 's middags misschien wel kwijtraken. “Mensen krijgen er ook snoepjes bij”, zei Treffers. En hij gaf me een exemplaar van het boek plus pepermuntjes in een fraai doosje met het opschrift De Engel.

Uit de tekst op de achterflap zou opgemaakt kunnen worden dat de schrijver ooit door 'een bizar toeval' de 'hoofdprijs in een loterij' had gewonnen. Fantasie? Kan goed. Hoewel... Want de tekst eindigt aldus:

Wat dit boek betreft, alle personages die erin voorkomen heb ik persoonlijk gekend. Of ze zichzelf willen herkennen is aan henzelf.