Op de Brusselse keien

Joep Eijkens

 

 

De mooiste rommelmarkt van Brussel vind je wat mij betreft op het Vossenplein. Het is een van de laatste stukjes van de bijna verdwenen volkswijk de Marolles, een kwartiertje lopen van Bruxelles-Midi. Ze zeggen dat je er vroeg in de ochtend moet zijn voor de beste vondsten, maar het is ook leuk om er rond het middaguur rond te banjeren als de marktlieden zoetjes aan beginnen op te breken. Dan dalen de prijzen ook en hoef je voor dat ene schilderijtje geen vijfje meer te betalen maar een euro - als het al niet voor de helft kan. Mooi om te horen hoe de vaak Marokkaanse verkopers 'Euro-euro-euro!' roepen en dat steeds sneller, talloze keren achter elkaar. Het doet me aan vogels denken.

En wat je al niet in de bakken of gewoon op de kinderkopjes kunt aantreffen!Hoe vaak heb ik al niet dozen gezien vol brieven, foto's en andere persoonlijke bezittingen. Natuurlijk heeft het ook wel iets triests om een gelukkig lachend bruidspaar op de keien te zien liggen naast een kale teddybeer en een werereldbol die uitgedraaid is. Och, Marilyn Monroe, een stukje verderop in het gezelschap van scherven en een gebroken glas, kan nog steeds lachen. En het zou nog triester zijn als al die dingen zouden blijven liggen. Maar veel van wat niet verkocht wordt, gaat weer in de bakken, want morgen is het weer een dag.

Zelf ging ik tevreden naar huis met twee fotoalbums uit de jaren zeventig. In het ene wordt een onbekende ten grave gereden (voetstaps), in het andere speelt een hond de hoofdrol.