Joep Eijkens

Een middagje cultuur proeven in de Heikant

 

 

 

 

De Tilburgse Stichting Straat organiseert sinds 2003 met enige regelmaat cultuurhistorische evenementen waarbij een specifieke straat, wijk of stadsdeel in de schijnwerper wordt gezet. Dat gebeurt aan de hand van onder meer aandacht voor architectuur en monumenten, foto's en niet op de laatste plaats herinneringen en verhalen van bewoners. Zo passeerden, om een greep te doen, de Goirkestraat, de al lang verdwenen volkswijk Koningswei en het Wilhelminakanaal de revue.

Dit jaar was de Heikant aan de beurt en op 2 en 3 oktober vond het Slotweekend plaats met rondleidingen, film, muziek, theater en exposities. Ik was er op 3 oktober. Het weer zat helaas niet mee, maar dat kon de pret niet drukken. Bovendien waren er veel binnenactiviteiten. Ik woonde een concert bij van Orkest l' Aventure Noord; liet me even door Henk en Jo de Rooij - dansend tegen de achtergrond van een grote, mooie oude foto - een halve eeuw terugvoeren naar de befaamde dansavonden in de zaal van café 't Wit Paardje; stak in een oude timmerwerkplaats mijn hoofd door een gat om opeens oog in oog te staan met de Aardappeleters van Vincent van Gogh; luisterde naar de mooie stemmen van drie Heikantse schonen, en maakte twee theaterstukjes in evenzoveel garages mee waarin auto's een hoodrol speelden, respectievelijk 'De kwestie Oppermans' en 'De autofluisteraar'.

Wereldwijk

Op de valreep ontmoette ik nog Berry van Oudheusden, de grote man achter de Stichting Straat, die juist samen met zijn rechterhand Ad Roefs begon met het afbreken van een foto-expositie.

Wie er niet bij was en toch graag meer wil weten van dat aparte stukje Tilburg, wordt warm aanbevolen het boek aan te schaffern dat Van Oudheusden samenstelde onder de titel Heikant een Wereldwijk. Zoals op de flaptekst staat te lezen, gaat het boek 'over de historische ontwikkeling van een besloten 'dorp' bij de stad tot een open en multiculturele wijk in Tilburg-Noord'. Het is jammer dat – in elk geval toen ik er rondliep – niets te merken was van dat 'multiculturele', ook niet qua bezoekers.