"Ik spreek maar a little bit English", zegt de vriendelijk lachende oude mevrouw met een licht Tilburgs accent, "maar kunt u misschien zeggen wat dat woord nou betekent, in-cu-bate?" Zaterdagmiddag, Korte Heuvel, twee mannen lopen met uit hun hoofd groeiende takken tussen de hier en daar verbaasde voorbijgangers. ""Een goeie vraag, mevrouw", reageer ik. "Ik dacht dat het iets met broeien te maken had." "Volgens mij betekent het broeden", merkt mijn buurman op.

Ja, festival Incubate was dit jaar weer spraakmakend en alomtegenwoordig in Tilburg. Zeven dagen lang kunst, debat, theater, film, dans en muziek - vooral muziek: van doom tot indie, van psychedelic rock tot post punk, van ambient tot grindcore. En dan die bandnamen! Er zaten hele vieze bij, waaronder Black Pus  en Rectal Smegma. De eerstgenoemde groep speelde onder meer een genre dat noise wordt genoemd, lawaai dus. Voor de meeste mensen zou het genre weinig uitmaken, schat ik in. Die zouden alleen maar lawaai onderscheiden - mijn eigen oren konden het vaak ook niet aan. Maar mij gaat het ook meer om het beeld.

En om de bijzondere mensen die je tegen komt. Zoals die ene vrouw die zondagmiddag naar de Peerke Donders Kapel was gefietst om te luisteren naar de preek van de Amerikaanse Hip Hop Church-voorganger Kurtis Blow  - en die zondagavond in  013 stond te genieten van de Duitse black metal band Worship.

Overigens, wat dat woordje incubate betreft: inderdaad betekent het broeden, en ook koesteren. Laten we Incubate koesteren, het is en blijft een bijzonder festival.

Hieronder een impressie uit de laatste twee dagen.