Joep Eijkens

De onverwoestbare Tilburgse kermis

Het was afgelopen week weer een mooie kermis in Tilburg. Zeker, vanwege corona kleiner dan normaal, maar toch alweer een flink stuk groter dan vorig jaar. En al is het soms wennen aan al die toegangspoorten en hekken rond het kermisterrein, die hebben ze wel vrolijke kleuren gegeven.

Attracties te kust en te keur, van simpel ringen gooien tot de bijzondere ervaring, liefst 65 meter omhoog te gaan met 's werelds 'grootste transportabele booster', de Airborne. Om laatstgenoemd gevaarte en andere grote 'jongens' op te zien bouwen, is al een attractie op zich. Net zoals de afbraak. Mooi kijkwerk, niet op de laatste plaats voo'r mannen met zeeën van vrije tijd. Iedereen ziet dat het niet enkel op spierkracht aankomt maar ook op voorzichtig manoevreren. En vergeet de duizenden planken, plankjes en houtblokjes niet waarop alles veilig moet rusten.

Maar de kermis is natuurlijk voor de meeste mensen vooral zwieren en zwaaien, eten en drinken, van de ene naar de andere attractie gaan, al of niet met een gewonnen knuffeldier.op de schouder.

Wat mij betreft vormen de kermisbezoekers zelf nog de grootste attractie. Wat een mensen, gezichten en culturen! Hoe verschillend ook, allemaal hebben ze het kennelijk naar hun zin op de kermis. Dit jaar ging de Roze maandag overigens wederom niet door. Wel had de maandag een bescheiden roze randje – met dank aan diverse roze geklede mensen en een paar feestelijk opgetuigde travestieten.

Hieronder volgt een greep uit de foto's die ik maakte tijdens mijn dagelijkse rondgang. Er zit er ook een bij van Ria van Dijk die er weer in slaagde om een foto van zichzelf te schieten. Luchtbuks Ria – die al sinds haar 16e op de kermis schiet - mag dan onlangs haar 101e verjaardag gevierd hebben, ze schoot ditmaal zelfs twee keer raak. Nee, ze liet zich niet van de wijs brengen door al die cameramensen en verslaggevers die ook ditmaal het jaarlijks terugkerende ritueel vastlegden. En daarna was het natuurlijk pofferjes eten. Ook de droge witte wijn liet de Tilburgse schietvrouw zich goed smaken. “Ja, volgend jaar weer”, beloofde ze.