Joep Eijkens

Even was het winter (1)

Opeens was het winter. Ik zag warm ingepakte mensen voorbijlopen in de neerdwarrelende motsneeuw, jonge ouders die kinderen naar een school of elders brachten op een slee. Meeuwen die dicht bij elkaar gingen zitten op het dunne laagje ijs op het kanaal. Het landschap aan de overkant raakte ondergesneeuwd. Ik maakte een uitstapje in eigen tuin en ontdekte onbekende plekken en af en toe ook mooie, zachte ronde vormen. Maar na een week of wat begon de temperatuur weer te stijgen en staken de eerste krokussen hun kopje al boven de smeltende sneeuw. (wordt vervolgd).