HOME
INHOUD AUTEURS

CuBra

\

Frans de Croon
Een CO2-deken boven een kloostertuin


Ik zat op een zeer zonnige dag in de tuin van het oude klooster van de Kruisheren in Sint Agatha. Sint Agatha is een klein dorpje in onze gemeente Cuijk. Met mijn vrouw wandel ik vaak over het wandelpad van de Maasdijk naar dit eeuwenoude klooster. Lopend vanaf ons huis in Cuijk is het een wandeling van precies 2 kilometer. Daar in de tuin, bij mooi weer, is het heerlijk genieten van de rust, de bomen en planten, maar vooral van de sfeer.

Op die zonnige dag in februari 2007 zagen wij aan een strakblauwe hemel vliegtuigen witte sporen trekken. Een verrassend aantal toestellen trok kruiselings witte strepen aan de hemelsblauwe uitspanning. Deze strepen gaven een beeld van een gevlochten, of liever, een geweven deken.

Ik weet dat aan boord van passagiersvliegtuigen in de tanks veel brandstof zit, tienduizenden liters kerosine worden door gulzige motoren opgeslurpt en verbrand. Deze verbrande kerosine daalt neer, wijd spreidend, over ons allen. Een onmerkbaar verschijnsel, een geleidelijk verstikkende deken. Vandaar maakte ik bij thuiskomst een gedicht.

Omdat ik wel eens bijdrage heb geschreven voor het ‘Geheugen van Tilburg’ wilde ik het een keer op die site plaatsen. Echter, noch Cuijk noch de kloostertuin hebben iets met Tilburg te maken. Tot ik mij realiseerde dat beide plaatsen wel degelijk Brabants zijn ! Vandaar deze brief aan CUBRA.

 

Onze wandeling van Cuijk naar Sint Agatha biedt een heerlijk uitzicht over de Maas met zijn maasheggen. Over de kleine dorpjes aan de Limburgse kant van de Maas. Over de bossen van het Duitse Reichswald met zijn slanke, ranke toren van de brandwacht. Uittorenend boven de hoge toppen van de loofbomen van dit, tot Kleef, uitstrekkend woud. Onze wandeling naar de kloostertuin van de Kruisheren voert je terug naar de Romeinse tijd. Je droomt dan van cohorten van het Romeinse legioen, die over hetzelfde traject de limes van Brabantia Nostra verdedigden tegen de Alemanen. Legioenairs die na lange voetmarsen uiteindelijk in het fort van Ceuclum (Cuijk) aankwamen. Jazeker, Cuijk heeft een Romeins castellum gehad. Net als een, door Romeinse ingenieurs, gebouwde brug over de Maas! In de jaren tachtig was ik getuige hoe een hijsmachine op een drijvende ponton met veel moeite een boomdikke eiken heipaal boven water tilde. Een heipaal met een grote ijzeren, ambachtelijk gesmede punt. Bijna tweeduizend jaar eerder eens door Romeinen daar, als onderdeel van knap geconstrueerde brug, in de bodem van de Maas gedreven. Je word er even stil van als zo’n paal, hangend, bungelend aan spanbanden, helemaal intact het daglicht weer ziet.

 

Het klooster van Sint Agatha (Sint Aegten), vanaf onze vestiging in 1982 in Cuijk waren wij geïmponeerd door het klooster en zijn omgeving. In 1982 stond er bij het klooster nog de ruïne van de middeleeuwse Latijnse school. Restanten van een gebouw, gebouwd uit oude kloostermoppen, speklagen van mergelsteen, overwoekerd door struiken.

Een paar jaren later werd de ruïne opgeruimd. Jammer !

Het bestaande klooster werd een paar jaren geleden verbouwd. Gemoderniseerd. Het is nu een Erfgoedcentrum; alle archieven van kloosters uit Nederland worden eens hier opgeslagen.