De eerste dode in de Tour, Adolphe Helière,

Vond triest zijn einde op de rustdag in de badplaats Nice

Hij viel niet op zijn hoofd, nee zelfs niet op zijn derrière

De arme stierf in zee, maar wat gebeurde er precies?

Het was in tien en Helière ging een stukje zwemmen

Vlakbij de opera, zijn maten stonden op het strand

Zij zagen plots een beauty Adolphe helegaar omklemmen

Ai, gilde die, ik gloei, ik sta van top tot teen in brand

U hebt vast nooit gehoord van Portugese Oorlogsschepen

Het zijn de mooiste en dodelijkste kwallen die bestaan

Helière werd door slierten van zo'n giftig beest gegrepen