Inleiding
Steenfabriek Hendrikx in Gilze

Op 27 februari 2004 lag er sneeuw. Een prachtige dag voor een fikse wandeling. Uitgekozen werd het buitengebied van Gilze. Bij toeval liep ik na korte tijd het terrein op van een oude steenfabriek. Aangezien de zaak verlaten scheen nodigde dit natuurlijk uit tot nader onderzoek. Een verlaten fabriek heeft op mij grote aantrekkingskracht, genoeg te klimmen en onderzoeken voor de kinderen en de hond kon er geen kwaad. Het bleek een plek vol verassingen. Ovens waar je zo doorheen kon lopen, ingevallen droogschuren een kromme schoorsteen, een vos rende ijlings door de sneeuw. Mijn fototoestel maakte overuren en ik dacht ter plekke dat het leuk zou zijn op CuBra een rubriek 'Vergane glorie' te beginnen. Dat dit niet de opener van de rubriek geworden is, ligt aan het feit dat ik eerst meer te weten wilde komen over de steenfabriek. Van wie is hij geweest, wanneer is hij gesloten en zijn er nog oude foto's van te vinden. Toen ik er een tweede keer kwam stond er een groot bord van architect Vermeer uit Gilze bij de ingang van het terrein. Er stond hier iets te gebeuren. Het bleek dat architect Vermeer de fabriek opgekocht heeft en de belangrijkste delen wil restaureren. Om dit te financieren komen er ook een aantal woningen rond de fabriek.
Een verdere zoektocht leidde naar mevrouw Hendrikx in Gilze. Zij is de weduwe van de voorlaatste directeur van de fabriek en zij en haar zoon Ad konden mij vele foto's lenen van de fabriek in haar glorietijd. In deze korte driedelige serie wil ik laten zien hoe de fabriek was als steenfabriek, hoe zij er daarna bijstond tot mei 2004 als vergane glorie en hoe de fabriek een fantastische herbestemming en dus restauratie krijgt.

Han van Meegeren