CUBRA

INHOUD PIERRE VAN BEEK
HOME 
BRABANTS
AUTEURS

PRINT

Claudius (ps. van Pierre van Beek) - columns

 redactie: Ben van de Pol

 

Nieuwe Tilburgse Courant, woensdag 5 december 1945

 

 

Klotteravond

 

Vriend van Dale heeft me in den steek gelaten. U kent hem toch ook? In de wandeling gemoedelijk "den Dikke" genoemd, in den burgerlijken stand der boeken officieel ingeschreven als "Groot Woordenboek der Nederlandsche Taal". Een naarstige speurtocht naar de beteekenis van het werkwoord "klotteren" liet hij zonder resultaat. Maar kunt ge dat vriend van Dale wel kwalijk nemen? Per saldo is hij woordenboek der Nederlandsche taal en dan behoef je je niet bezig te houden met het Tilburgsche dialect, hoe zangerig dat overigens ook klinkt bij dichters, die het te hanteeren weten. Waar of niet?

Het werkwoord klotteren wordt inderdaad alleen in Tilburg vervoegd in alle tijden. Waar het vandaan komt, mogen de taalgeleerden of folkloristen uitzoeken. Ik weet alleen, dat in de voorbije dagen heel Tilburg weer aan het klotteren geslagen is. Ik klotter, jij klottert, wij klotteren, zij hebben geklotterd... (niet gekloterd, zetter!) Zóó vervoegt ge dat! En ieder kind boven de Sinterklaasjaren kan u vertellen, dat klotteren het doen van Sint Nicolaas-inkoopen beteekent.

Het klotteren is zóó met Tilburg vergroeid, dat wij er op 5 December zelfs een speciale "Klottermarkt" op na houden. Weleer vond die plaats in de late avonduren en in den schaduw van den Heikeschen toren, waar ge in schaars met petroleumlampen verlichte kraampjes gebroken chocoladeharten, suikeren Sinterklazen zonder hoofd en meer van dergelijke restanten koopen kont, al moet der waarheid wille ook vermeld, dat er evenzeer harten gelijmd werden, maar die waren niet van chocolade... Hardnekkige handhavers der traditie bezochten die markt in een carnavaleske kleedij van blauwen kiel, zijden pet, cache-nez en klompen met stroowissen er uit. Van de Markt klotterde en kletterde het dan door de Heuvelstraat op en neer, in vroolijk gejoel en uitbundig laweit. Zóó was het weleer. En na de markt begon Sint Nicolaas met zijn schimmel over de daken van Tilburg te rijden om de gereedstaande schoentjes en klompen te vullen.

Heeft de klottermarkt, sinds zij op het Piusplein gehouden werd, haar oude romantiek verloren, de schoentjes staan vanavond weer onder de schoorstenen als weleer en duizenden hartjes kloppen vol verwachting gelijk ze geklopt hebben van de lange karavaan van geslachten, die door Tilburg getrokken zijn op hun reis naar de eeuwigheid. Het feest van Sinterklaas verliest zijn romantiek nooit...

 

CLAUDIUS